Recensie: The Snow Child van Eowyn Ivey

Voor kerst kreeg ik van mijn lieve oom en tante het boek The Snow Child van Eowyn Ivey cadeau. Super gaaf, want dit boek stond al jaren op mijn leeslijst. Op Goodreads, een website voor boeken, had ik al veel goede recensies gelezen. Op een winterse middag in februari heb ik het boek erbij gepakt. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

Alaska, 1920: a brutal place to homestead, and especially tough for recent arrivals Jack and Mabel. Childless, they are drifting apart–he breaking under the weight of the work of the farm; she crumbling from loneliness and despair. In a moment of levity during the season’s first snowfall, they build a child out of snow. The next morning the snow child is gone–but they glimpse a young, blonde-haired girl running through the trees.

Mijn eerste indruk

Laten we beginnen bij het begin… wat een prachtige cover! Dit boek vraagt gewoon om aandacht. The Snow Child begint al direct met een emotionele gebeurtenis en zette direct al mijn zintuigen op scherp. Normaal gesproken heb ik zo’n vijftig pagina’s nodig om in een verhaal te komen, maar bij dit boek zat ik er direct in! Het is mysterieus, maar niet griezelig. Verdrietig, maar zo niet hevig dat je gelijk geen zin meer hebt om verder te lezen. Dit smaakte naar meer!

Het verhaal

Mabel en Jack zijn een getrouwd stel van in de veertig. Ze zijn ontsnapt van hun drukke bestaan in Pennsylvania en wonen nu in de wildernis van Alaska. Jack probeert wanhopig een oude boerderij te verbouwen tot een plek waar ze kunnen wonen en eten kunnen verbouwen. Dit moet het stel helpen om de zware winters te doorstaan en een, naar omstandigheden, zo prettig mogelijk leven te leiden. Het (ver)bouwen van een woning en voedsel zijn alleen niet de enige problemen waar ze mee worstelen. Er zijn diepere wonden, namelijk hun kinderloosheid en de herinneringen aan hun doodgeboren baby. De gevoelens die dit bij hun oproept zijn in de loop der jaren nooit besproken en dit is tussen hen in komen te staan. Tijdens de eerste sneeuwval van hun eerste winter in Alaska, komen Jack en Mabel dichter bij elkaar dan in tijden is gebeurd. Samen bouwen ze een sneeuwpop en hebben plezier. De volgende ochtend is de sneeuwpop verdwenen, maar is er iets sterkers dat licht in hun leven brengt. Haar naam is Faina… Wie is dit en waar komt ze vandaan?

Wat ik ervan vond

Zo, hallo hé! Mag ik dit moment gebruiken om van de virtuele daken te schreeuwen dat dit verhaal meer dan prachtig is?! Leuke, mooie, maar ook hartverscheurende momenten wisselen elkaar af. Een van de beste dingen in het boek is de ontwikkeling van de karakters en de relaties die daardoor in het verhaal ontstaan. Vanaf het begin werd ik al direct van emotie naar emotie geslingerd en het was geen moment saai. Hier en daar moest ik zelfs een traantje wegpinken. De rauwe werkelijkheid van het leven in Alaska in de jaren 20 wordt in dit verhaal op sprookjesachtige wijze beschreven. Dit noem ik kunst!

De personages

Alle personages in The Snow Child zijn perfect uitgewerkt. Ze hebben allemaal hun zwakke en sterke punten en zouden echt kunnen bestaan. Faina, het sneeuwkind is één van de coolste personages die ik ooit heb mogen leren kennen in een boek. Haar interacties met Mabel en Jack zijn zo schattig en de relatie die zich ontwikkelt tussen de drie is werkelijk prachtig. De buren, George, Esther en hun kinderen zijn hilarisch! Vooral Esther maakte me vaak aan het lachen. Een vrouw die zegt wat ze denkt en nergens voor terugdeinst. Zij laat zien hoe je kunt overleven in Alaska!

De conclusie van The Snow Child

Ik ben helemaal verliefd op The Snow Child. Dit boek staat vanaf nu in mijn top tien van favoriete romans. Het is een schitterend verhaal waarin verdriet en vreugde elkaar afwisselen. Een verhaal waar het rauwe landschap van Alaska op een sprookjesachtige wijze wordt beschreven. Of The Snow Child nu een echt sprookje is of niet, het is duidelijk dat het niet uitmaakt waarom of hoe dingen gebeuren; alleen dat ze gebeuren. Als je daar in gelooft, dan neemt dit boek je mee op een betoverende reis. Eowyn Ivey heeft een geweldig debuut geschreven!

Beoordeling

*Het boek is alleen in het Engels verkrijgbaar.

Written by Book Barista
Hallo! Rachel hier. Geboren in 1988 in mijn favoriete stad, Amsterdam. In 2016 heb ik mijn studie Communicatie afgerond. Momenteel ben ik Global Content lead binnen de Automotive branche. Als kind las ik al veel, samen met mijn moeder ging ik iedere week naar de bibliotheek. Lezen vind ik nu nog steeds geweldig, het liefst lees ik iedere dag. Natuurlijk doe ik dit wel onder het genot van een goede flat white, want koffie en boeken zijn voor mij de ideale combinatie. De wereld van boeken kan ik maar niet loslaten. Daarom heb ik besloten om deze interesse om te zetten naar een blog om anderen te enthousiasmeren (meer) te gaan lezen en hen te informeren over de mooiste, leukste en meest ontroerende boeken. Binnen de redactie houd ik mij dagelijks bezig met het schrijven van recensies en blogs en ben ik ook veel te vinden op Instagram.