Recensie: Het Instituut van Stephen King

Het instituut was het allereerste boek van Stephen King die ik heb gelezen! Ik was gefascineerd door de beschrijving en het omslag van het boek. Het werd dus hoog tijd om eens een boek van deze auteur te lezen. Nadat ik het uit had heb ik direct The Stand besteld van hem. Dat gaat over een virus dat zich razendsnel over de wereld verspreid en telt meer dan 1400 pagina’s. Wil dat betekenen dat dit boek dus beviel? Dat kun je waarschijnlijk wel raden…

De flaptekst

Midden in de nacht, in een huis in een rustige straat in een buitenwijk van Minneapolis, worden de ouders van Luke Ellis stilletjes vermoord. Luke zelf wordt in een zwarte SUV geladen en weggereden. Dit alles duurt minder dan twee minuten. Luke wordt wakker in het Instituut, in een kamer die precies op zijn slaapkamer lijkt, alleen zonder raam. Aan de andere kant van de deur zijn meer deuren, met daarachter meer kinderen, die daar allemaal op dezelfde manier zijn beland als Luke. Kalisha, Nick, George, Iris en de tienjarige Avery hebben allen speciale krachten, zoals telekinese of telepathie. Zij zitten in Voorkant. Ooit waren er nog meer kinderen, maar die zijn naar Achterkant verhuisd.

Mijn eerste indruk

Wat een ontzettend soepele schrijfstijl! Je wordt direct het verhaal ingezogen, ik wil alleen maar verder lezen. Het begint al spannend, waar is Luke Ellis nou heen gebracht? Dit boek is nou écht een pageturner. Al snel begrijp ik waarom Stephen King zo groot is binnen het genre. Ik hoop dat het hele boek zo fijn lezen blijft.

Het verhaal

Luke Ellis, een hoogbegaafde jongen, wordt in het holst van de nacht gekidnapt en zijn ouders worden vermoord. Hij wordt naar een instituut gebracht, waar zijn kamer precies is nagemaakt. Kinderen die telepatisch zijn of telekinese kunnen blijken daarheen gebracht te worden. Zij worden onderworpen aan experimenten. Maar waarom?

Het instituut blijkt een Voorkant en een Achterkant te hebben. In de Voorkant ontmoet Luke veel kinderen waar hij mee bevriend raakt. Het is ook de plek waar hij prikken krijgt, ondergedompeld wordt en als hij braaf meewerkt muntjes krijgt. Met die muntjes kun je onder andere sigaretten en drank kopen.

Het personeel heeft geen enkele moeite om de kinderen te bestraffen of op ze te experimenteren. Zij blijken een gezamenlijke reden te hebben voor wat zij daar doen en putten de kinderen helemaal uit tot ze hun doelen bereiken…

Wat ik ervan vond

Spaaaanneeeend! Je komt beetje bij beetje meer te weten over het bizarre instituut en de kinderen zelf. Ze laten het er niet bij zitten. De karakterontwikkeling in het boek is dan ook goed geschreven. Ik lees wel eens detectives en psychologische thrillers maar niet echt dit soort sci-fi/thrillers. Het feit dat ik direct zo’n dikke pil bestelde bij de lokale boekhandel laat wel zien dat het niet mijn laatste wordt!

Het enige punt van feedback is dat het stuk tussen het midden en driekwart ongeveer net iets te lang duurde. Er had iets meer vaart in gemogen, zoals er in de rest van het boek wel meer zit. Daarnaast was het ook wel interessant geweest om iets meer over de personeelsleden te weten te komen.

Conclusie van Het Instituut

Een écht goed en vlot geschreven boek dat spannend is en een interessante plottwist en clou heeft. Het is zeker een aanrader als je van dit genre houdt (ook al heb ik niet echt vergelijkingsmateriaal). Ik ga in ieder geval meer van Stephen King lezen!

Beoordeling