Het instituut was het allereerste boek van Stephen King die ik heb gelezen! Ik was gefascineerd door de beschrijving en het omslag van het boek. Het werd dus hoog tijd om eens een boek van deze auteur te lezen. Nadat ik het uit had heb ik direct The Stand besteld van hem. Dat gaat over een virus dat zich razendsnel over de wereld verspreid en telt meer dan 1400 pagina’s. Wil dat betekenen dat dit boek dus beviel? Dat kun je waarschijnlijk wel raden…

De flaptekst

Midden in de nacht, in een huis in een rustige straat in een buitenwijk van Minneapolis, worden de ouders van Luke Ellis stilletjes vermoord. Luke zelf wordt in een zwarte SUV geladen en weggereden. Dit alles duurt minder dan twee minuten. Luke wordt wakker in het Instituut, in een kamer die precies op zijn slaapkamer lijkt, alleen zonder raam. Aan de andere kant van de deur zijn meer deuren, met daarachter meer kinderen, die daar allemaal op dezelfde manier zijn beland als Luke. Kalisha, Nick, George, Iris en de tienjarige Avery hebben allen speciale krachten, zoals telekinese of telepathie. Zij zitten in Voorkant. Ooit waren er nog meer kinderen, maar die zijn naar Achterkant verhuisd.

Mijn eerste indruk

Wat een ontzettend soepele schrijfstijl! Je wordt direct het verhaal ingezogen, ik wil alleen maar verder lezen. Het begint al spannend, waar is Luke Ellis nou heen gebracht? Dit boek is nou écht een pageturner. Al snel begrijp ik waarom Stephen King zo groot is binnen het genre. Ik hoop dat het hele boek zo fijn lezen blijft.

Het verhaal

Luke Ellis, een hoogbegaafde jongen, wordt in het holst van de nacht gekidnapt en zijn ouders worden vermoord. Hij wordt naar een instituut gebracht, waar zijn kamer precies is nagemaakt. Kinderen die telepatisch zijn of telekinese kunnen blijken daarheen gebracht te worden. Zij worden onderworpen aan experimenten. Maar waarom?

Het instituut blijkt een Voorkant en een Achterkant te hebben. In de Voorkant ontmoet Luke veel kinderen waar hij mee bevriend raakt. Het is ook de plek waar hij prikken krijgt, ondergedompeld wordt en als hij braaf meewerkt muntjes krijgt. Met die muntjes kun je onder andere sigaretten en drank kopen.

Het personeel heeft geen enkele moeite om de kinderen te bestraffen of op ze te experimenteren. Zij blijken een gezamenlijke reden te hebben voor wat zij daar doen en putten de kinderen helemaal uit tot ze hun doelen bereiken…

Wat ik ervan vond

Spaaaanneeeend! Je komt beetje bij beetje meer te weten over het bizarre instituut en de kinderen zelf. Ze laten het er niet bij zitten. De karakterontwikkeling in het boek is dan ook goed geschreven. Ik lees wel eens detectives en psychologische thrillers maar niet echt dit soort sci-fi/thrillers. Het feit dat ik direct zo’n dikke pil bestelde bij de lokale boekhandel laat wel zien dat het niet mijn laatste wordt!

Het enige punt van feedback is dat het stuk tussen het midden en driekwart ongeveer net iets te lang duurde. Er had iets meer vaart in gemogen, zoals er in de rest van het boek wel meer zit. Daarnaast was het ook wel interessant geweest om iets meer over de personeelsleden te weten te komen.

Conclusie van Het Instituut

Een écht goed en vlot geschreven boek dat spannend is en een interessante plottwist en clou heeft. Het is zeker een aanrader als je van dit genre houdt (ook al heb ik niet echt vergelijkingsmateriaal). Ik ga in ieder geval meer van Stephen King lezen!

Beoordeling

In Australië is Jongen verslindt heelal een grote hit en ook in Nederland lees je alleen maar goede dingen erover. Ik heb nog niet veel boeken uit en over Australië gelezen, dus ik was benieuwd! Ik verwachtte een soort mix van Zomervacht, Een klein leven en een eigen unieke verhaallijn. Klopte dat zo ongeveer? Lees het hieronder!

De flaptekst

“Het leven van de twaalfjarige Eli Bell is ingewikkeld, met een verdwenen vader, een broertje dat weigert te praten, een junkiemoeder, een heroïne dealende stiefvader en een ex-gedetineerde en crimineel als oppas. Toch staat hij open en vrolijk in het leven en probeert hij een goed mens te zijn in een krankzinnige wereld. Maar het lot zorgt steeds voor nieuwe problemen, met Tytus Broz, de legendarische drugsdealer, voorop.

Dan wordt Eli’s moeder gearresteerd en moet hij bij zijn onbekende vader aankloppen, waardoor hij oog in oog komt te staan met de criminelen die zijn wereld overhoopgooiden. En tot overmaat van ramp wordt hij ook nog eens verliefd op het meisje van zijn dromen…”

Mijn eerste indruk

Het boek moet wel even op gang komen. Er worden zoveel personages en verhaallijnen geïntroduceerd dat het nog alle kanten op kan. Na een tijdje zit je er wel in en wens je het beste voor de hoofdpersonage Eli Bell. In sommige boeken moet je even inkomen, maar het is het bij dit boek wel waard.

Het verhaal

Jongen verslindt heelal gaat over Eli Bell, een jongetje van 12. Hij groeit op in een sociaal-economisch laag milieu. Zijn vader is alcoholist, zijn moeder is drugsverslaafd, zijn stiefvader is een dealer, zijn broertje spreekt niet en zijn beste vriend is een moordenaar en ex-gevangene. Ondanks dit, bestaat dit coming of age verhaal zeker niet uit alleen maar droevigheid.

Hij woont bij zijn moeder en stiefvader totdat er een voorval plaatsvindt, dan moet hij bij zijn vader gaan wonen. Zijn vader drinkt, rookt en leest boeken, dat is het. Toch heeft Eli dromen, hij wilt bijvoorbeeld misdaadverslaggever worden.

Samen met zijn broer August, die niet spreekt, probeert hij een goed mens te zijn, ondanks alles. Hij voert de meest grootse plannen uit, waarvan sommigen nog slagen ook. De karakterontwikkeling van Eli en August heeft uiteindelijk ook invloed op de mensen om hen heen.

Memorabele quote uit het boek

“Doe wat met je tijd, voordat de tijd wat met jou doet”

Wat ik ervan vond

Het was een fijn boek om te lezen. Soms heel verdrietig, soms ontwapenend en heel vaak bizar. Het boek is fictie maar wel geïnspireerd op de jeugd van de schrijver zelf. Wow! Dat je dan uiteindelijk zo’n boek schrijft is zeker indrukwekkend.

Het boek was minder viezig dan Zomervacht en minder ellendig dan Een klein leven. Het is dus meer een boek in zijn eigen soort. Toch kunnen deze twee boeken genoemd worden om het een “soort van” te vergelijken.

Naast de criminele wereld in het boek, is het ook een verhaal over liefde en familie. Is dat ook niet uiteindelijk waar het leven het meest om draait?

Conclusie van Jongen verslindt heelal

Dit boek laat de menselijke en onmenselijke kant van de ‘onderwereld’ zien. De hoofdpersonage is sympathiek en de schrijfstijl is vlot. Er blijven nog wel een aantal zaken onbeantwoord, zoals de rode telefoon en August zijn voorspellende gaven. Ik sta zelf neutraal tegenover deze mysteriën, maar ik kan me voorstellen dat het kan leiden tot een interessante discussie in een boekclub.

Jongen verslindt heelal is een goed boek, voor iedereen die houdt van verhalen over liefde, familie en het leven in het criminele circuit maar dan beleefd vanuit kinderlijke onschuld.

Beoordeling