Recensie: Liefdesbrieven aan de sterren van Ava Dellaira

Recensie: Liefdesbrieven aan de sterren van Ava Dellaira

Achtentwintig jaar oud, dat moment dat de dertig je met grote ogen aankijkt. Serieuze zaken als afscheid nemen van mensen die je lief hebt en grote mensen beslissingen nemen zijn aan de orde van de dag. Ja, ik voel me volwassen maar heel diep van binnen ben ik eigenlijk nog gek op kleine mensen dingen zoals ijsjes, de Sims en tienerboeken. Na het veel besproken en uitgelichte Young Adult boek “love letters to the dead” ofwel “ Liefdesbrieven aan de sterren ” van Ava Dellaira op sociale media en reviewwebsites moest en zou ik dit boek lezen. Ik was benieuwd naar hoe een zwaarbeladen onderwerp als afscheid nemen van iemand die je lief hebt in een Young Adult boek zou worden beschreven. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

“Het begint allemaal met een opdracht voor Engels: schrijf een brief aan een overleden persoon. Laurel kiest voor Kurt Cobain, omdat haar zus May gek was op zijn muziek. Net als May stierf hij jong. Na die eerste brief schrijft Laurel er nog veel meer aan dode sterren. Ze vertelt over haar leven op school, haar eerste verliefdheid en het verdriet om de dood van haar zus. Maar hoe kun je rouwen om iemand die je nog niet hebt vergeven voor wat zij heeft gedaan?”

Eerste indruk

Na alle lovende recensies had ik hoge verwachtingen van dit boek, misschien wel te hoog want tijdens het lezen van de eerste 100 pagina’s dacht ik  alleen maar “hartstikke leuk om te lezen als je zestien bent, maar hier ben ik echt te oud voor!” Het verhaal kon me ondanks het zware onderwerp niet pakken en omdat alles in briefvorm is geschreven liep het verhaal naar mijn mening niet lekker. Toch triggerde iets mij waardoor ik na het lezen van de eerste honderd pagina’s toch niet opgaf.

Het verhaal

Laurel, een onzekere tiener die zichzelf aan het ontdekken is en die net aan haar tijd op de middelbare school begint. Een tijd van nieuwe vrienden, nieuwe ervaringen, eerste feestjes, alcohol. Eigenlijk alles waar een tiener normaliter mee te maken krijgt. Bij Laurel speelt er alleen meer want door een heftige gebeurtenis staat haar leven vlak voor deze nieuwe school op zijn kop en is het gezin waarin ze opgroeit totaal uit balans. Laurel heeft namelijk voor het eerst afscheid moeten nemen van iemand om wie ze geeft, haar zus May. Laurel en haar ouders proberen hier alle drie op hun eigen manier mee om te gaan en dit gaat niet zonder slag of stoot. Wanneer Laurel tijdens haar eerste les Engels een brief moet schrijven, schrijft ze deze aan Kurt Cobain. Zo komt ze erachter dat ze door middel van het schrijven van brieven zichzelf kan uitten en dat dit helpt bij de zoektocht naar haarzelf. Er volgen steeds meer brieven die gericht zijn aan sterren zoals Amy Winehouse, Heath Ledger, Elizabeth Bishop en meer. Ze schrijft deze sterren dagelijks over haar eerste prille en puberale liefde voor Sky, over school en over het verlies van haar zus May. Al vanaf het begin van het boek is het duidelijk dat er iets met May is gebeurd maar dat Laurel nog niet klaar is om dit in haar brieven te beschrijven. Tijdens het schooljaar ontpopt Laurel zich tot een onbeheerste tiener die overal bij wil horen en die gebeurtenissen uit het korte verleden maar moeilijk een plaats kan geven. Bij haar vrienden is ze stoer en haar thuissituatie vermijd ze. De enige persoon aan wie Laurel enigszins laat zien wat er allemaal in haar hoofdje omgaat is Sky. Door hun band is Laurel steeds beter in staat om te beschrijven wat May en haar is overkomen. Is de prille liefde tussen Sky en Laurel sterk genoeg om deze gebeurtenis een plek te geven en zullen Laurel en haar ouders weer een hecht gezin kunnen worden zoals ze dat voorheen waren?

Wat ik ervan vond

Ondanks dat het begin van ‘ Liefdesbrieven aan de sterren ‘ mij absoluut niet kon boeien raakte ik later in het verhaal toch wat enthousiaster. Het was leuk om weer eens in het hoofdje van een tiener te kijken. En sommige karaktereigenschappen herkende ik uit mijn eigen jaren als een ontdekkende tiener. Ook was het interessant om te lezen hoe Laurel als jong meisje met afscheid omgaat en hoe ze zich probeert te uitten terwijl ze tegelijkertijd tegen obstakels als een eerste liefde en nieuwe vrienden oploopt. Ik denk dat het verhaal mij niet volledig pakte door de briefvorm waarin het geschreven is. Hoe origineel het ook is, het verhaal loopt door deze manier van schrijven niet lekker door en het voelt soms alsof de schrijfster, Ava Dellaira, een strijd aangaat met de beperkingen die ze zichzelf oplegt om alles in briefvorm te houden.

De personages

De personage Laurel is aardig uitgewerkt maar, net als met het verhaal, had ik geen echte connectie. Ik kon me maar moeilijk identificeren met Laurel, is het misschien het leeftijdsverschil dat mij parten speelt? Of is het omdat het een meisje is dat moeilijk met tegenslagen omgaat en dit mij irriteert? Ik denk een beetje van beiden. Andere personages in het verhaal zijn onvoldoende uitgewerkt. Er komen nieuwe vrienden voorbij die in sommige gevallen geen toegevoegde waarde hebben in het verhaal en de vrienden die wel een toegevoegde waarde hebben hadden beter uitgewerkt kunnen worden. Ik had graag willen weten waarom zij sommige beslissingen namen en waarom precies zij de vrienden van Laurel zijn. Wat is hun connectie? Behalve het feit dat ze allemaal alcohol drinken en dit geheim houden voor hun ouders en hier en daar wat vragen hebben over hun seksualiteit wordt dit onvoldoende belicht.

Conclusie van ‘Liefdesbrieven aan de sterren

Al met al heeft Liefdesbrieven aan de sterren niet aan mijn verwachtingen voldaan. Voor een eerste boek heeft Ava Dellaira een leuk boek geschreven maar de hype om het boek is naar mijn mening te veel van het goede. Wat ik wel sterk vond in het verhaal was de opbouw naar het plot. Dit is dan ook de enige reden waarom ik het boek heb uitgelezen. Ik wilde weten wat er met May gebeurd was. Ik raad het boek aan bij mensen die van “high school” boeken houden maar de gemiddelde lezer die de dertig in de ogen kijkt kan het boek naar mijn mening links laten liggen. Ondanks de prachtige kaft ;).


Beoordeling:
2 koppen koffie
Written by Book Barista
Hallo! Rachel hier. Geboren in 1988 in mijn favoriete stad, Amsterdam. In 2016 heb ik mijn studie Communicatie afgerond. Momenteel ben ik Global Content lead binnen de Automotive branche. Als kind las ik al veel, samen met mijn moeder ging ik iedere week naar de bibliotheek. Lezen vind ik nu nog steeds geweldig, het liefst lees ik iedere dag. Natuurlijk doe ik dit wel onder het genot van een goede flat white, want koffie en boeken zijn voor mij de ideale combinatie. De wereld van boeken kan ik maar niet loslaten. Daarom heb ik besloten om deze interesse om te zetten naar een blog om anderen te enthousiasmeren (meer) te gaan lezen en hen te informeren over de mooiste, leukste en meest ontroerende boeken. Binnen de redactie houd ik mij dagelijks bezig met het schrijven van recensies en blogs en ben ik ook veel te vinden op Instagram.