Recensie: Broer van Esther Gerritsen

Afgelopen maart kreeg ik voor mijn verjaardag het Boekenweekgeschenk van 2016; Broer van Esther Gerritsen. Normaliter ben ik geen fan van korte verhalen, ik mis dan vaak verdieping en details in de personages of wil veel meer details weten dan er worden beschreven. Ik was benieuwd of dit ook bij dit boek het geval zou zijn, daarom had ik het boek op mijn TBR van april gezet. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

“Oliva krijgt een telefoontje van haar broer Marcus. Zijn been dreigt te worden afgezet. Marcus en Olivia zien elkaar zelden, maar de amputatie raakt Olivia onverwachts, alsof het haar eigen been is dat ze verliest. Ze laat alles uit haar handen vallen in een hopeloze poging haar broer te redden. Maar het is de vraag of hij degene is die redding nodig heeft…”

Eerste indruk

Ik was aangenaam verrast. Ondanks het feit dat het een kort verhaal is, heb ik het verhaal met plezier gelezen en ging ik er doorheen als een sneltrein. De schrijfstijl is prettig en de dialogen zijn mooi. Esther Gerristen gebruikt korte zinnen en de gebeurtenissen zijn vanuit het perspectief van één personage beschreven, dat maakt het boek makkelijk leesbaar. Ze schrijft duidelijk naar een ontknoping toe en dat zorgt ervoor dat je nieuwsgierig blijft.

Wat ik ervan vond

Hoofdpersonage Olivia, moeder van twee zoons van veertien en zestien, echtgenote en financieel directeur van een handel in serviezen. Dit bedrijf is jarenlang door een familiebedrijf gerund en moet nu worden gered uit een financiële malaise. Als echtgenoot en moeder, maar ook als zus denkt Olivia dat ze weet hoe anderen denken, en als anderen dat volgens haar niet goed af gaat dan denkt ze voor anderen. Zo draait alles in het gezin zoals zei dat wil en zorgt ze dat presentaties op werk altijd door haar worden gehouden. Dat ging eigenlijk altijd goed en Olivia is dan ook niet anders gewend dan dat alles loopt zoals het in haar hoofd gepland is. Na de operatie komt Marcus, de broer van Olivia bij haar en haar gezin in huis. In Olivia haar ogen gaat dit eigenlijk ten koste van haar werk en gezin. Toch is ze niet in staat Marcus los te laten, langzamerhand wordt duidelijk dat haar gezin gek is op Marcus en dat Olivia eigenlijk het probleem vormt voor de ongeregeldheden in het gezin. Sterker nog: Marcus zorgt ervoor dat de anderen weer beter in het leven komen te staan. Olivia vind het moeilijk deze veranderingen een plaats te geven en zoekt naar een weg die de juiste is van iedereen, ook als ze daar zelf voor moet veranderen en ze soms misschien aan zichzelf voorbij gaat.

De hoofdpersonage 

Het verhaal is, misschien juist omdat het zo kort is, niet voorspelbaar. Dat maakte het verhaal voor mij interessant en positief. Ik vind het hoofdpersonage Olivia minder positief. Zij is naar mijn mening een enorm overdreven personage en ik kan mij totaal niet met haar identificeren. Ik denk dat ik kan zeggen dat ik mij van begin tot eind van het verhaal enorm aan haar heb geërgerd. Ik dacht telkens  ”hoe kun je je hier zo druk om maken als je jarenlang amper contact hebt gehad met iemand?” Nergens in het verhaal is dit is mij daadwerkelijk duidelijk geworden. Wellicht komen we dan weer bij het punt uit dat ik gek ben op meer diepgaande  verhalen.

De conclusie van Broer van Esther Gerritsen

Ondanks de minpunten ben ik blij dat ik dit boek een kans heb gegeven. Met Broer heeft Esther Gerritsen een mooi Boekenweekgeschenk geschreven vol met sterke dialogen en een vlot verhaal, wel was het mooi geweest als de band tussen Olivia en haar broer verder was uitgediept.

Beoordeling:

Recensie: Schitterende Ruïnes van Jess Walter

In 2015 liep ik door Scheltema in Amsterdam en zag het boek Schitterende ruïnes van Jess Walter liggen. Het boek viel me direct op! Never judge a book by its cover maar ik werd in één opslag verliefd. Een paar weken later was daar het moment dat iedereen die wel eens bij Bol.com heeft, “bestel voor nog 9 euro meer en betaal geen verzendkosten”. Ik ging door mijn favorietenlijst op Bol.com en daar stond hij, kriebels in mijn buik, alles! De volgende dag lag hij op mijn deurmat. Ware concurrentie voor de  boeken die al op mijn TBR-lijst stonden. Deze moest eerst gelezen worden, had ik het boek maar eerder gekocht!

“Het is 1962. Op de rotsen van het ingeslapen vissersplaatsje Porto Vergogna staat Pasquale, een jonge Italiaan en eigenaar van het enige hotel. In dagdromen verzonken kijkt hij uit over het glinsterende water. Aan de horizon verschijnt een boot met op het dek een prachtige, in wit geklede dame. Ze is een Amerikaanse actrice en doodziek, zo ontdekt hij als ze haar intrek neemt in zijn hotel. Hollywood, vijftig jaar later. Een oudere, Italiaanse heer betreedt het kantoor van filmproducent Michael Deane op zoek naar de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten. Schitterende ruïnes vertelt het meeslepende verhaal van een onmogelijke, maar onverwoestbare liefde. Op onnavolgbare wijze verbindt Jess Walter het landelijke Cinque Terre van 1962 met het genadeloze Hollywood-bestaan vandaag de dag. Schitterende ruïnes handelt over tijd, over het moment dat voorbijgaat zonder dat we er erg in hebben en over het verleden dat we soms als een ruïne achterlaten. Jess Walter toont hoe ons leven zich ontrolt: gecompliceerd en wreed en dichterlijk en betoverend tegelijk. Jess Walter schreef gedurende de afgelopen vijftien jaar met tussenpozen aan Schitterende ruïnes. “

Eerste indruk

Dit is kunst, wat een geweldige roman! Ik werd verliefd op de kaft en al vanaf het begin van het boek begon ik van het verhaal te houden. Jess Walter neemt je mee naar het mooie romantische Italië van de jaren 60 en het spectaculaire Hollywood dat we nu kennen. Het is een mooi geschreven verhaal waarbij de verschillende verhaallijnen, tijdsperiodes en personages elkaar afwisselen. Ik was alsmaar nieuwsgierig naar hoe de verschillende verhaallijnen samen zouden komen. Het boek heeft me op geen enkel vlak teleurgesteld.

Het verhaal

De zesde roman van Walter begint in april 1962 met de komst van filmster Dee Moray in een kleine afgelegen Italiaanse vissersplaats. Dee Moray zou een rol in de film Cleopatra krijgen samen met  Liz Taylor en Richard Burton. Door een probleem, veroorzaakt door Richard Burton en Dee Moray, heeft de studio aan Michael Deane (de regisseur) gevraagd om Dee Moray zo ver mogelijk bij de filmset weg te houden. De jonge man, Pasquale, werkt in het kleine hotel waar Dee Moray verborgen wordt gehouden voor de buitenwereld. Echter, Dee is zelf niet eens op de hoogte dat ze verborgen wordt gehouden en wacht rustig tot ze wordt opgehaald. Pasquale en Dee bouwen een band op in de dagen dat Dee in het hotel is en ondanks de taalbarrière tussen de twee, krijgt Pasquale gevoelens voor haar. Vanaf dit punt in het boek komen verschillende richtingen en tijden aan bod; Dee’s ongelukkige punk zoon, een alcoholische dierenarts die in het hotel van Pasquale zijn boek over de Tweede Wereldoorlog schrijft, de assistent van Michael Deane die niet gelukkig is met haar baan in Hollywood en een jonge scenarioschrijver die zijn stugge film pitcht bij Michael Deane. Vanaf daar wisselen de verhaallijnen elkaar af en Jess Walter verbindt het geniaal aan elkaar. Een thema dat borrelt onder het verhaal is dat de ongeplande momenten in ons leven de meest betekenisvolle momenten zijn en veel kansen bieden voor de toekomst.

Onwaarschijnlijke toevalligheden in overvloed, maar het maakt het verhaal niet onwerkelijk. De verschillende tijden waarin het verhaal zich afspeelt maken het verhaal afwisselend. Het is ook Interessant dat de levensverhalen van de personages uiteindelijk allemaal met elkaar in verbinding staan, terwijl ik aan het begin van het verhaal vaak dacht, waarom maakt Jess Walter nu een uitstap naar dit onderwerp of personage. Dit verraste me! Grotendeels slaagt Jess Walter erin om met een komische energie de personages leven in te blazen waardoor je het gevoel krijgt ze daadwerkelijk te kennen en met hen meeleeft.

De conclusie van ” Schitterende Ruïnes“

Simpel gezegd, Walter’s roman is een grappig, brutaal, geestig en rijk verhaal met ironische wendingen. Hij heeft alle kneepjes van het vak toegepast en daarmee is het een schitterende roman geworden. Een echte aanrader.

Recensie: Uitgelaten! van Leslie Schnur

Met dit heerlijke voorjaarszonnetje krijg ik altijd extra veel zin om te lezen. Op dit soort momenten zijn chicklits favoriet. Aangezien ik nog steeds geen abonnement bij de bibliotheek heb afgesloten en geen tijd had om een nieuw boek te halen ben ik even door mijn boekenkast gaan snuffelen en daar stond hij! Uitgelaten! een boek met een fel groene kaft, een hond en een vrouw in zomerkleding met de titel uitgelaten. Ik heb dit boek gelezen toen ik 16 was, 12 jaar geleden dus. De tijd vliegt! Tijd om dit boek opnieuw te lezen en te ontdekken of ik boeken die ik in mijn tienerjaren leuk vond nog steeds kan waarderen.

“Op haar dertigste heeft Nina Sheppard schoon genoeg van haar drukke baan bij een uitgeverij in de stad New York. Toevallig zoekt haar beste vriendin, die een hondenuitlaatservice runt, een tijdelijke vervanger. Nina is gek op honden, op wandelen in Central Park, én op rondsnuffelen in andermans huis. Vooral het appartement Daniel is spannend, want op foto’s ziet hij er knap en sportief uit. Nina kijkt in zijn post, zijn zakken, en heel af en toe (al geeft ze dat niet graag toe) in zijn vuilnisbak. Helaas heeft Nina Daniel nog nooit echt ontmoet. Tot ze op een dag in zijn bad uitbundig ligt te dromen en de voordeur hoort opengaan.”

Eerste indruk

Oei, ik word oud. Zo geweldig als ik dit boek vond toen ik 16 was, zo neutraal vind ik het boek nu. Er zit humor in, zoals jullie weten kan ik dat altijd waarderen. Maar er is niet genoeg humor om het boek de hemel in te prijzen. Het verhaal komt wat langzaam op gang en gaat van de hak op de tak, waardoor het niet “lekker” leest.

Het verhaal

Nina Shepard’s leven verloopt niet helemaal zoals gepland. Na het verlaten van een ondankbare baan bij een uitgever, neemt ze tijdelijk de hondenuitlaatservice van haar vriendin over. Deze hondenuitlaatcentrale richt zich voornamelijk op rijke en drukke hondenbezitters in New York. Ze voelt zich niet zeker over hoe haar leven verloopt. “Als je er op je vijfendertigste achter komt dat je de verkeerde maat BH draagt, besef je één ding: je weet niet veel over jezelf en het leven”. Tijdens haar nieuwe baan als hondenuitlaatster ontwikkelt ze een nieuwe gewoonte, namelijk rondsnuffelen in de huizen van haar klanten. Het huis van Daniel Maguire staat boven aan haar lijst van favorieten. Een hete, sexy, slimme advocaat denkt ze. Tot ze hem eindelijk ontmoet, en hij helemaal niet is wat ze verwachtte maar ze valt toch hals over kop op hem. Na de eerste ontmoeting bouwen ze een band op en begint ze van hem te houden, en hij ook van haar. Allebei dragen ze een geheim met zich mee, wat hun beginnende relatie in gevaar kan brengen. Want is Daniel wel een echte hete advocaat? En hoe moet Nina hem ooit vertellen dat ze in zijn spullen rondsnuffelt? De vraag is of ze in staat zijn om elkaars geheimen kunnen vergeven.

Het verhaal is voorspelbaar en ondanks dat alles van de hak op de tak gaat, heb ik me tijdens het lezen wel vermaakt. Ik ben er niet zo lovend over als 12 jaar geleden, maar het boek mag wel in mijn boekenkast blijven staan. De personages zijn leuk! Nina is een fijne vrouw die er een zooitje van maakt en heel veel humor heeft. Ik kan gerust zeggen dat ze een beetje gek is, want haar acties zijn absurd. Daniel zijn personage was mij in het begin van het boek niet helemaal duidelijk. Gaande weg, krijgt hij wel een steeds grotere rol en wordt zijn karakter duidelijker en komen zijn geheimen boven water.

Conclusie van Uitgelaten!

Uitgelaten! is een aardig boek. Het is leuk om te lezen tijdens een zomerse dag op het strand onder het genot van een drankje. De acties die Nina uitvoert zijn hilarisch. Soms dacht ik, kon ik dat maar, gewoon een serieuze baan opgeven, studie stopzetten en de hele dag met honden door het park gaan lopen en onverstandige dingen doen. Misschien benijd ik haar personage dan toch een beetje. Wil je tussendoor een simpel boek vol humor lezen, dan raad ik je dit boek aan. Heb je hoge verwachtingen van een chicklit en wil je enorm verrast worden, dan kun je dit boek beter laten liggen.

Beoordeling