Eind vorig jaar had ik het andere boek van Johan Goossens gelezen (Jongens, ik wil nu toch écht beginnen). Ik heb zo gelachen tijdens dat boek, dat ik deze nu ook gelezen heb. Ik was benieuwd of zijn humor en empathie weer terug te vinden waren in deze columns. Was dat zo? Lees het hieronder!
De flaptekst
‘Heb je ervaring?’ vraagt de manager.
‘Nee.’
‘Een diploma?’
‘Nee.’
‘Aangenomen, je kunt morgen beginnen. Je hebt dertien klassen.’
Als cabaretier Johan Goossens leraar Nederlands wordt op een ROC in Amsterdam, proberen zijn nieuwe collega’s hem moed in te praten voor de eerste les: ‘Je moet het nooit persoonlijk opnemen!’ zeggen ze. ‘Je moet Hakim meteen apart zetten! En ga nooit met Sharyselle in discussie, want dan ben je verloren.’ ‘En als er iets is,’ drukken ze hem op het hart, ‘dan bel je gewoon de beveiliging…’
In Wie heeft er wél een boek bij zich? heeft Johan Goossens zijn ervaringen in de klas, waarover hij eerder schreef in zijn veelgelezen column in Het Parool, gebundeld. Het is een openhartig, geestig en ontroerend verslag van een jonge leraar die zich begeeft in het oog van de storm: voor de klas op een ROC in de Randstad.
Mijn eerste indruk
Jahoor, ook dit boek begint direct fantastisch. Je zoeft grinnikend over de pagina’s heen. Dit boek lijkt wat mij meer gericht op zijn leraarschap in plaats van zijn privé verhalen en dat bevalt eigenlijk nog wel beter.
Het verhaal
In mini hoofdstukjes neemt Johan Goossens je mee door schooldagen op de ROC. Zijn schrijfstijl zorgt ervoor dat het verhaal herkenbaar wordt, ondanks dat ik nog nooit op een ROC ben geweest. Naast heel veel humor, belicht hij ook dat er vaak meer speelt dan dat je weet bij kinderen/mensen. Dat maakt het een prettig en empatisch boek. Overigens is het ook leuk dat hij met potentieel vervelende situaties heel goed kan omgaan en het juist hilarisch kan maken. Ik schat in dat hij een goede leraar was!
Wat ik ervan vond
Wederom een leuk, gemakkelijk weg te lezen boek. Ik heb het in één zitting uitgelezen. Hij heeft ontzettend veel humor en laat dat met een vlotte pen zien. Daarnaast is hij empatisch en vooral heel menselijk. Ik heb gegrinnikt en hardop gelachen en dat geeft wel aan hoe leuk het boek is.
Conclusie Wie heeft er wél een boek bij zich?
Een leuk boek waardoor je een kijkje kunt nemen in de belevingswereld van een leraar en leerlingen van een ROC. Ik lees relatief vaak boeken met ‘zware’ topics, en dan zijn dit soort afwisselingen fijn. Ik kan me voorstellen dat dit boek gewaardeerd wordt door een groot publiek en ik raad het dan ook zeker aan.
Beoordeling
