Recensie: De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry van Rachel Joyce
De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry, was een boek dat mijn moeder eerder gelezen had. Na haar positieve verhaal, was ik er al een tijd nieuwsgierig naar. Tijdens mijn vakantie lag ik op het strand van Toroni in Griekenland, dit was een uitgelezen moment om aan deze feelgood roman te beginnen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.
De flaptekst
Wanneer Harold Fry op een doordeweekse ochtend zijn huis verlaat om een brief te posten, weet hij nog niet dat hij op het punt staat naar de andere kant van het land te lopen. Hij draagt geen wandelschoenen, heeft geen kaart en geen telefoon bij zich. Hij weet alleen dat hij moet blijven lopen. Zijn vrouw wacht thuis en probeert erachter te komen waarom Harold vertrok. Ondanks de fysieke afstand komen ze steeds dichter tot elkaar.
Eerste indruk
De openingszin “De brief die alles zou veranderen kwam op een dinsdag.” Sprak direct tot mijn verbeelding. Hoe kan een brief alles veranderen. Zeker in het leven van een oude gepensioneerde man. Dit maakte mij nieuwsgierig. Zou dit een soort van positieve levensles worden?
Het verhaal
Harold Fry, een kleinburgerlijke gepensioneerde Engelsman, hoort op een dag dat een uit het oog verloren collega ongeneeslijk ziek is en besluit haar een briefje te sturen. Eenmaal bij de brievenbus bedenkt hij in een opwelling om de brief te voet te brengen: een tocht van duizend kilometer. Bij een pompstation vertelt Harold aan het meisje achter de balie over zijn brief. Ze vertelt hem dat ze een tante had die terminaal ziek was, maar uiteindelijk bleef de tante leven door te geloven. De openhartigheid van het meisje geeft Harold het vertrouwen om zijn wandelreis af te maken. Telkens als hij het moeilijk heeft en terug denkt aan moeilijke periode uit zijn eigen leven, denkt hij terug aan dit gesprek. Het geeft hem kracht. Is Harold daadwerkelijk in staat om deze tocht te volbrengen en wat zal hem tijdens deze wandeltocht te gebeuren staan? Zal de brief op tijd aankomen.
Wat ik ervan vond
Inspirerend is het eerste woord dat bij mij opkomt. Van begin tot eind heb ik enorm genoten van De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry! Ik leefde met Harold Fry mee en geloofde in alles wat hij geloofde. De positiviteit straalt van de roman af. Harold geeft niet snel op en zijn reis door het Engelse platteland is prachtig beschreven. Wat zou ik daar graag eens willen wandelen! Het enige minpunt in het boek kwam op 2/3 van het verhaal. Tijdens de reis krijgt Harold fans die in hem geloven en zelf ook een wandeling willen maken om dichter tot zichzelf te komen. Deze fans zijn enorm irritant en voegen naar mijn mening niks toe aan het verhaal! Het verhaal had net zo mooi, of zelfs mooier geweest als Harold de hele wandeling alleen had gemaakt.
De personages
Harold Fry is een simpele man, maar dat maakt het juist zo mooi! De man die een, op het eerste gezicht, rustig leven had en nooit zijn dromen heeft gevolgd kiest letterlijk en figuurlijk zijn spontaan zijn eigen pad. Dit zorgt voor een emotionele terugkijk op zijn leven en inspiratie voor de toekomst van Harold. Hij is een geweldig personage en verdient een plekje in het hart van iedere lezer.
De conclusie van De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry
Geweldig! De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry moet iedereen gelezen hebben. Het verhaal is grappig, inspirerend, emotioneel en prachtig geschreven. Ik heb nooit eerder een boek van Rachel Joyce gelezen, maar na dit boek ben ik fan van haar!
Leave a Comment