Recensie: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 3 – Bibliotheek der zielen van Ransom Riggs

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine – Bibliotheek der zielen van Ransom Riggs is een boek waar ik mij enorm op verheugde! Eerder heb ik de eerste twee delen gelezen en het werd dan ook hoog tijd om aan deel 3 – Bibliotheek der zielen te beginnen. Lees in deze recensie of ik dit boek net zo goed en interessant vind als de eerste twee delen

De flaptekst

“Jacob Portman ontdekt een krachtige nieuwe gave. Maar nog voor hij die echt onder controle heeft, moet hij al op een reddingsmissie vertrekken. Samen met Emma Bloom, het meisje dat vuur kan maken met haar handen, en de pratende hond Addison probeert hij zijn bijzondere vrienden te redden uit een zwaarbewaakt fort. Het drietal reist van hedendaags Londen naar Devil’s Acre, de ellendigste achterbuurt die Engeland ooit heeft gehad. En uitgerekend op deze afgrijselijke plek wordt de laatste strijd geleverd. De strijd die het lot bepaalt van de bijzondere kinderen én hun geliefde schoolhoofd mevrouw Peregrine.”

Mijn eerste indruk

Laat ik beginnen bij het begin, ook bij dit derde deel vind ik de cover enorm aantrekkelijk! Een prachtige en mysterieuze illustratie. Het hele boek is trouwens geweldig geïllustreerd, want ook in dit boek is er weer veel aandacht besteed aan de prachtige foto’s die aansluiten op het verhaal. Het derde deel gaat precies verder waar het tweede deel is gestopt. Dit zorgt, net als bij deel 2, opnieuw voor een heerlijk overgang. Je hoeft niet in te komen in het verhaal, je gaat gewoon verder waar je gebleven was.

Een bijzonder gevaarlijke avontuur door Londen

Nadat de bijzondere kinderen samen met mevrouw Peregrine in een hinderlaag gelokt zijn door haar boosaardige broer Caul, bevinden Jacob, Emma en de pratende hond Addison zich in Londen. Caul heeft de vrienden van Emma en Jacob gekidnapt en ze moeten erachter zien te komen waar hun vrienden zich bevinden voordat Caul zijn angstaanjagende plan uitvoert. In een wereld vol gevaren is dat niet zo makkelijk. Hun reis voert hen naar Devil’s Acre heet, een eiland waar arme en krachteloze bijzonderen in de trieste sloppenwijken wonen. Terwijl de tijd door tikt en ze opnieuw een scala aan personen ontmoeten, moeten Jacob, Emma en Addison zien te dealen met Jacob zijn nieuw ontdekte gave: niet alleen kan hij de hulselmonsters zien, hij lijkt ze ook te kunnen bezweren… Zijn Jacob, Emma en Addison in staat om alles en iedereen te redden?

Wat ik ervan vond

Yes, De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 3 – bibliotheek der zielen is een fantasy boek dat mij helemaal meeneemt naar een andere wereld. Ik ben opnieuw heel enthousiast! Riggs heeft een enorm creatieve en unieke schrijfstijl. Wel werd ik in dit derde deel moe van het feit dat de eigenaardige kinderen altijd op de vlucht zijn. Ze lijken soms nauwelijks op adem te kunnen komen. Hierdoor zat ik soms minder goed in het verhaal en vond ik sommige stukken wat te veel van het zelfde. Dit is de enige reden dat ik bibliotheek minder sterk vind dan de eerste twee delen. De schrijfstijl is wel nog steeds prachtig en beeldend! Ook is het einde is zeer onverwacht waardoor dit boek toch nog zeer de moeite waard is om te lezen.

De personages

In De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 3 – bibliotheek der zielen groeien de personages nog dichter naar elkaar toe en ontstaat er een enorme hechte band tussen alle personages. Ze vechten en overleven voor elkaar. De kinderen zijn inmiddels niet alleen bijzonder. Het zijn zeer sterke personages die weten wat ze willen en ervoor elkaar zijn wanneer dit nodig is. Hun enorme loyaliteit naar elkaar en mevrouw Peregrine is enorm interessant.

De conclusie van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 3 – Bibliotheek der zielen

Ondanks de kleine minpunten die ik eerder noemde is het boek is fantastisch geschreven, zit het ijzersterk in elkaar en zuigt het je mee in een bijzonder huiveringwekkende wereld. Daarnaast is het verpakt in een prachtige vormgeving met indrukwekkende en griezelige foto’s. In alle opzichten had ik niet kunnen vragen om een meer bevredigend eind aan dit eigenaardige avontuur. Ik ga de karakters missen, maar ik zal deze boeken zeker ooit nog eens opnieuw lezen! Heb je de serie nog niet gelezen, dan raad ik je aan om dat zo snel mogelijk te doen. Dit wil je niet missen!

Beoordeling: