Wacht op mij van Gayle Forman is het vervolg op Als ik blijf, een boek dat ik afgelopen september heb gelezen en dat mij ontzettend diep raakte. Ik was dan ook enorm nieuwsgierig naar dit vervolg. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

“Ik moest iemand haten. En jij bent degene van wie ik het meest hou, dus was die taak voor jou”.
In Wacht op mij is het drie jaar na Mia’s ongeluk. Adam en Mia hebben elkaar uit het oog verloren en leiden ieder hun eigen leven. Adam en zijn band zijn inmiddels doorgebroken. Aan de vooravond van hun wereldtournee is Adam in New York, eenzaam en ongelukkig. Sommige mensen denken dat roem alles oplost, maar Adam kan zijn succes niet aan. Om door te kunnen gaan met zijn leven, zal hij eerst zijn verleden moeten accepteren. Zal de onverwachte ontmoeting met Mia in New York hierbij helpen?

Mijn eerste indruk

Eerlijk is eerlijk, ik was enorm nieuwsgierig naar hoe het met Mia zou gaan! Ik was dan ook een stuk minder nieuwsgierig naar haar vriend Adam, de vraag of ze nog samen waren was eigenlijk helemaal niet bij me opgekomen. Ik moet dan ook toegeven dat ik moeilijk in het verhaal kwam. De eerste honderd tot honderdvijftig pagina’s gaan namelijk vooral over Adam.

Het verhaal van een zachtaardige rocker en zijn ex met een buitengewoon talent

Na het auto-ongeluk probeert Mia door te gaan met haar leven en dat betekent dat ze zich afsluit voor haar herinneringen en emoties. Ze stopt haar relatie met Adam. Adam komt door de breuk in een diep dal waar liefdesverdriet en moedeloosheid de overhand hebben. Hij verlaat zijn band Shooting Stars en keert terug naar zijn ouderlijk huis. Na een aantal maanden keert Adam terug bij zijn band en krijgt hij een relatie met een beroemde actrice. Door de hoge druk van zijn bestaan als beroemdheid besluiten hij en zijn manager dat hij een dag rust nodig heeft. Op die dag ziet hij dat Mia een celloconcert in New York geeft. Adam woont dit concert bij en komt Mia na afloop tegen. Beiden zijn ze verdrietig over hoe ze uit elkaar zijn gegaan en ze blikken terug op de maanden na Mia haar ongeluk. Op deze avond in New York probeert Mia haar schuldgevoelens een plek te geven en probeert Adam haar terug te winnen. Zal dat lukken?

Wat ik ervan vond

Meerdere keren heb ik bij Wacht op mij gedacht: “ik stop met lezen, ik leg het boek weg.” Ik had enorm hoge verwachtingen van dit boek en de eerste hoofdstukken vielen dus enorm tegen. De reden hiervoor was Adam. Hij speelt de hoofdrol in deze eerste hoofdstukken en binnen het verhaal plaatst hij zichzelf enorm in een slachtoffer rol. Hierdoor vond ik hem enorm irritant en vermoeiend! Mijn nieuwsgierigheid naar Mia was niet te stoppen en dat zorgde er dan ook voor dat ik verder las. Gelukkig maar, want vanaf het moment dat Mia en Adam elkaar tegenkomen verandert het verhaal in een enorm mooi geheel waarbij er veel meer inzicht komt in zowel Mia als Adam hun levensverhaal, persoonlijkheid en keuzes die zij gemaakt hebben.

De personages

Adam is naar mijn mening dus een zachtgekookt ei zonder enig doorzettingsvermogen, wat een enorme irritatie bij mij opriep. Het leven van Mia is, ondanks haar traumatische ervaring, verder gegaan en Adam gaat als ex vriendje zijnde huilend in bed liggen… Niet oké! Wel was het mooi om te zien dat hij onvoorwaardelijke liefde voor Mia en zijn muziek voelt en dat het één eigenlijk niet zonder het andere kan. Mia is een geweldige jonge en sterke vrouw. Een jonge meid die keuzes maakt om te overleven en er sterker uit te komen. Het was ook mooi om te lezen hoe Mia en Adam, ondanks alle littekens die ze hebben, dichter naar elkaar groeien dan ooit tevoren.

De conclusie van Wacht op mij

Ondanks het trage begin en de minder sterke personage Adam, ben ik blij dat ik het boek uit heb gelezen. Vanaf het moment dat Adam en Mia elkaar opnieuw vinden, leefde ik helemaal met ze mee! Ik heb zelfs een klein traantje gelaten. Het boek is een mooi vervolg op het eerste deel, maar zeker niet zo goed.

Beoordeling

Ik was op zoek naar een nieuw boek en omdat er meestal van alles in mijn hoofd gebeurt in het Engels, besloot ik een nieuwe Engelse thriller uit te zoeken. Het werd The woman in Cabin 10 van Ruth Ware! Lees in deze recensie wat ik van het boek vond.

Flaptekst

Het was bedoeld als de perfecte reis, een reis naar het noorderlicht. Een luxe persreis op een prachtig en exclusief cruiseschip. Ook was het voor journaliste Lo Blacklock een kans om te reizen en te herstellen van een traumatische inbraak die haar naar het randje van instorten heeft gedreven en een kans om na te denken over wat zij precies wilt met haar relatie. Maar alles verloopt niet helemaal zoals gepland. Wakker geschrokken door de schreeuw midden in de nacht haast Lo zich naar haar raam waar zij een lichaam overboord geworpen ziet worden vanaf de kamer naast haar. Na onderzoek blijkt dat er nooit iemand in de betreffende hut heeft ingecheckt en er is niemand als vermist opgegeven op de boot. Uitgeput, emotioneel en steeds wanhopiger moet Lo eraan geloven dat ze een vreselijke fout heeft gemaakt. Of is ze gevangen op een boot waarop een moord is gepleegd – en is zij de enige getuige…

Het verhaal

Omdat het laatste boek wat ik heb gelezen een thriller was waar ik maar moeilijk in kwam, was ik nog wat terughoudend, maar de recensies over The woman in Cabin 10 waren lovend. Zou het dan toch? En ja hoor! Het boek begint met een droom en na de eerste bladzijde zit je al middenin het boek en meteen op het puntje van je stoel. Na een inbraak en een flinke ruzie met haar vriend Judah kijkt Lo er flink naar uit om een week weg te gaan op een luxe cruise voor werk. Lo komt haar ex tegen die een reisjournalist is voor een ander blad. Nadat zij voor de volgende dag een interview heeft kunnen regelen van de eigenaar van het schip, Lord Richard Bullmer, gaat zij uitgeput naar haar cabine. Blij om eindelijk wat slaap te kunnen krijgen en met een veilig gevoel valt Lo in slaap. Midden in de nacht schrikt ze wakker van een schreeuw uit de cabine naast haar van het meisje waar ze eerder op de avond mascara had geleend. Geschrokken rent Lo naar haar raam en ziet dat er vanuit de cabine naast haar een lichaam overboord gegooid wordt. In paniek belt zij de receptie en vraagt om het hoofd van beveiliging. Deze komt langs en op het moment dat Lo de bloedsmeer op het balkon wilt laten zien is deze weg en de kamer naast haar is leeg..

Een bloedstollende zoektocht

Wat volgt is bloedstollend verhaal wat spannend blijft door de vele twists. Lo neemt Ben in vertrouwen en vertelt hem precies wat ze heeft gezien en dat het onderzoek nergens op uitloopt. Gelukkig gelooft Ben haar en vormen de twee een team in de zoektocht naar de moord, maar kan zij Ben wel vertrouwen? Het wordt verder in het verhaal duidelijk dat Lo iets heeft gezien waarvan zij geen getuige had mogen zijn en dat probeert de dader haar op verschillende manieren duidelijk te maken. Toch besluit Lo het, ondanks haar angst, niet te laten rusten. Probeert de dader haar uiteindelijk op een andere manier stil te krijgen? Krijgt zij nog hulp vanuit een onverwachtse hoek? Komt Lo erachter wie het slachtoffer is en komt Lo het cruiseschip ooit nog af?

Wat ik van The woman in Cabin 10 vond

Ruth Ware weet in The woman in Cabin 10 precies hoe je de lezer tot het einde van het verhaal geboeid kunt houden. Ze verteld het verhaal van Lo, maar laat je ook, tussen de 6 delen twijfelen over wat er precies aan de hand is. Je leest mailwisselingen van Judah en vrienden dat Lo vermist is, nieuwsartikelen dat er een lichaam is gevonden in de wateren en de vooruitblik van een van de gebeurtenissen later op de boot waarmee het boek begint. Hierdoor laat Ruth jou als lezer verschillende scenario’s langslopen in je hoofd en raak je continue verrast van de uiteindelijke wending die het verhaal neemt.

Een Engelse aanrader

Helaas is The woman in Cabin 10 niet in de Nederlandse vertaling te verkrijgen, dus als je het niet erg vindt om eens een boek in het Engels te lezen, dan is dit zeker een aanrader! Het debuut van Ruth In a dark dark wood staat al op mij te wachten! Welke thriller lees jij op het moment?