De middeleeuwen zijn een ontzettend interessante periode in de geschiedenis. Om deze reden besloot ik De Bourgondiërs. Aartsvaders van de Lage Landen te lezen van Bart van Loo. Ik wilde namelijk wel meer weten over de middeleeuwen in Nederland! Vooral vorig jaar werd dit boek overal aangeprezen. Ik ben benieuwd!
De flaptekst
De Bourgondiërs vertelt de geschiedenis van de vroege Nederlandse eenwording. Het is een wonderlijk relaas van ontbolsterende steden, ontwakend individualisme en uitstervende ridderidealen. Van schizofrene koningen, doortastende hertogen en geniale kunstenaars. Terwijl de Bourgondische hertogen met veldslagen, huwelijken en hervormingen de versnipperde Lage Landen tot één geheel smeedden, ontstonden onder hun impuls de onvergetelijke werken van Klaas Sluter, Jan van Eyck en Rogier van der Weyden.
Mijn eerste indruk van De Bourgondiërs
Lees ik hetzelfde boek als al die lovende recensenten? Ik vind het lastig om een lijn te ontdekken in het boek, en de (onbekende) namen vliegen je om de oren. Daarnaast staat er Lage Landen in de ondertitel, maar het gaat tot nu toe vooral over België.
Het verhaal
Dit boek schenkt vertelt het verhaal van zij die bepalend waren voor de vorming van de Lage Landen. Zo worden bijvoorbeeld Filips de Stoute (1342-1404), Jan zonder Vrees (1371-1419), Filips de Goede (1396-1467), Karel de Stoute (1433-1477), Maria van Bourgondië (1457-1482), en Filips de Schone (1478-1506) aan de vergetelheid onttrokken.
Bart van Loo beschrijft ook de geschiedenis van de Belgische steden en hun gespannen relatie tot de Vlaamse graven en Franse koningen, kunstenaars, Jeanne D’arc en teveel andere mensen en situaties om hier op te sommen.
Wat ik ervan vond
Dat gevoel wat ik in het begin had is onveranderd. Ik ben op zoek gegaan naar recensies en ik ben het bijvoorbeeld roerend eens met De Volkskrant, die zich afvraagt of al die lovende mensen het wel echt van flap tot flap hebben gelezen. Doordat dit boek zo gehyped was, had ik erg veel hogere verwachtingen van. Jammer, maar dit boek was echt een teleurstelling.
Conclusie van De Bourgondiërs
Een dik boek dat van de hak op de tak doorraast en geen duidelijke rode lijn heeft. Voorbeeld: de introductie en het stuk over Jeanne D’Arc. Het lijkt zo ineens over haar te gaan en de informatie voelt ook een beetje random. Dit was het meest teleurstellende boek dat ik in 2020 las.
Beoordeling
