Nachtschade van Karin Slaughter is het eerste deel in de Grant County serie. Het boek is in 2001 voor het eerst uitgegeven, bijna 20 jaar geleden dus. Ondanks de goede reviews van deze thriller, vroeg ik me dus af of het nog van deze tijd was. Niet te langzaam? Niet wat saai? In deze recensie kom je erachter. Officieel is een “Karin Slaughtertje” altijd wel goed, toch?

De flaptekst

“In het slaapstadje Grant County ontstaat grote deining als een jonge lerares wordt verkracht en vermoord. De vrouw wordt gevonden door Sara Linton, de plaatselijke kinderarts en lijkschouwer. Samen met politiecommissaris Jeffrey Tolliver, haar grote liefde van vroeger met wie ze op gespannen voet staat, probeert ze het mysterie van de moord op te lossen. Intussen verricht ook Lena, de zus van het slachtoffer, op eigen houtje naspeuringen. Dan dient het volgende slachtoffer zich aan.”

Mijn eerste indruk van Nachtschade

Whoohoo, veel personages, even wennen, maar wel spannend! Vanaf de eerste pagina is alles heel gedetailleerd geschreven. Een beetje “CSI-achtig”, daar ben ik gek op!

Waar het boek over gaat

In Grand County, een stadje in Georgia, wordt een lerares verkracht en vermoord. Het slachtoffer wordt gevonden door Sara Linton, de plaatselijke kinderarts en lijkschouwer. Haar ex-echtgenoot Jeffrey Tolliver, hoofd van politie, leidt de zaak. De twee moeten ondanks hun verstoorde relatie samenwerken en de moord op te lossen.

Tijdens het onderzoek lopen de onderlinge spanningen steeds hoger op. Sara draagt een geheim uit het verleden met zich mee dat licht op de zaak zou kunnen werpen, maar zwijgt als het graf. Intussen lijkt Lena zich te vergalopperen aan het onderzoek. Dan dient het volgende slachtoffer zich aan…

Wat ik ervan vond

Tjonge jonge wat een spannend boek. Dit boek blijft echt boeien tot het einde, af en toe te luguber om te lezen, maar zo perfect omschreven situaties dat je je echt helemaal in de wereld van het boek waant! Een boek wat je eigenlijk in een ruk wilt uitlezen en niet weg kan leggen door de nieuwe ontwikkelingen die zich telkens weer voordoen. Daarnaast zijn de karakters (en dit zijn er aardig wat) goed gedetailleerd en geloofwaardig neergezet. Chapeau!

De conclusie van Nachtschade

Nachtschade zit goed in elkaar en Karin Slaughter heeft zich duidelijk goed verdiept in het onderwerp. Dit is naar mijn mening een echte page-turner. Hou je van spannend en goed geschreven verhalen, en heb je de tijd om achter elkaar door te lezen? Begin dan met Nachtschade en je zult, net als ik, heel snel de rest van de serie willen lezen!

Beoordeling

Het Rosie Reultaat van Graeme Simsion is uit! En ik heb onder een steen gelegen, want ik wist niet dat er een volgend deel uitgegeven zou worden, laat staan dat ik wist dat die al was uitgegeven. Shame on me! Ik zocht net op Book Barista naar mijn recensies van Het Rosie Project en het Rosie Effect en kwam tot de conclusie dat deze niet op Book Barista staan. Tja, ik heb de eerste twee delen dus gelezen in de tijd dat Book Barista nog niet bestond! Ik kan me nog wel herinneren dat ik de boeken super gaaf vond en dat het een van de eerste boeken was die ik in het Engels kocht. Lees in deze recensie of ik het derde deel van deze serie net zo vet vind.

De flaptekst

“Hudson, de zoon van Don Tillman en Rosie Jarman, is elf als het gezin terug verhuist naar Melbourne. Don wil zijn zoon daar zo goed mogelijk voorbereiden op de middelbare school. Hij was zelf toen een buitenbeentje en Hudson is ook een beetje “anders’. Don besluit het Hudson Project te starten. Met hulp van de beste experts zal hij Hudson ongemerkt voorbereiden op de veeleisende jungle van de middelbare school. Sociale vaardigheden, sport, vrienden: alle kwesties pakt Don planmatig aan. Maar Hudson is niet alleen Dons zoon, maar ook die van Rosie, en hij laat zich tot Dons verrassing niet zomaar in een project vangen.”

Mijn eerste indruk van Het Rosie Resultaat

Humor en autisme, gaat dat samen? Nou Graeme Simsion bewijst in de eerste hoofdstukken opnieuw dat dit kan. Vanaf het eerste hoofdstuk zit ik weer te genieten. Wat heb ik Don en Rosie gemist! Meer, meer, en nog eens meer graag!

Waar het boek over gaat

Don Tillman en Rosie zijn ondertussen al een hele tijd getrouwd, hebben een bepaalde routine opgebouwd en hebben een zoon, Hudson, die met dezelfde problematiek te maken heeft als Don, autisme of in ieder geval ergens in het spectrum.

Er zijn wat problemen met de jongen op de lagere school en Don wil de jongen helpen om zeker te zijn dat hij een goede start heeft op school. Een strak schema wordt opgesteld want dat is de houvast die een autist nodig heeft, toch? Uiteraard loopt een en ander niet zoals gedacht en doen er zich meerdere grappige situaties voor. Komt Hudson goed terecht…

Wat ik ervan vond

Geweldig om verder te ontdekken hoe het met Don en Rosie gaat. Het voelt een beetje als bijpraten met oude bekenden. Ook super leuk om hun elf jaar oude zoon Hudson te leren kennen, een klein gozertje dat mijn hart heeft gestolen.

Met een mix van humor, liefde en een grote dosis realiteit is dit een feel good-verhaal over ouderschap en vriendschap, over weten wie je bent en leren omgaan met wat anderen denken dat je bent, over anders zijn en geaccepteerd worden. Het gaat vooral over twee ouders die van hun kind houden en het beste voor hem willen. Er is ook een veel directere focus op autisme, dan in de eerste twee boeken. Dat maakt het verhaal interessanter.

Toen ik het boek dichtsloeg dacht ik wel “dit boek heeft een happy end en ik lees hem met een glimlach uit, dat staat ver van hoe het is als je echt met autisme moet leven”. Desalniettemin heb ik enorm, echt enorm, van dit boek genoten.

De conclusie van Het Rosie resultaat

Ik was blij verrast met Het Rosie Resultaat en er waren veel momenten waarop ik moest grinniken. Het Rosie Resultaat is een hartverwarmend verhaal en ik kan dit boek dan ook zeker aanraden.

Beoordeling