Wat het hart verwoest van John Boyne stond al maanden op mijn wensenlijst. Toen ik afgelopen maand een shopsessie had met mijn lieve broer ben ik, zoals gewoonlijk, ook even de boekenwinkel ingedoken. Tot mijn verbazing lag het boek daar tussen afgeprijsde boeken. Nog geen drie minuten later liep ik naar buiten, met dit boek in mijn tas. Een paar uur later in de trein lag het boek al opengeslagen in mijn schoot en eigenlijk wist ik na de eerste pagina al dat ik die week niet meer zou stoppen met lezen. Waarom? Dat lees je in deze recensie.
De flaptekst
“Ierland, 1945. Cyril wordt geboren als bastaardzoon van een verstoten tienermeisje. Het welgestelde echtpaar Avery adopteert hem, maar Cyril vraagt zich vaak af waarom, want zijn adoptieouders laten geen gelegenheid onbenut om hem op het hart te drukken dat hij geen echte Avery is. Hij voelt zich ook geen Avery, en hij voelt zich ook niet thuis in het katholieke naoorlogse Ierland. Pas als hij de flamboyante charmeur Julian Woodbead ontmoet, is de eerste stap naar de zoektocht van zijn identiteit gezet – een zoektocht die hem tot in Amsterdam en New York voert, in een poging het geluk en de liefde te vinden.”
Mijn eerste indruk van Wat het hart verwoest
John Boyne neemt mij vanaf de eerste pagina eigenlijk al direct mee op een reis door de geschiedenis van het naoorlogse Ierland. Het is prachtig en somber tegelijk. Zijn fijne en zeer vlotte schrijfstijl maken het boek een genot om te lezen. Ik wil niet meer stoppen met lezen…
Waar het boek over gaat
1945 – Catherine Goggin, zestien jaar oud, is ongewenst zwanger. Ze wordt op het matje geroepen in een bomvolle kerk door de priester. Ze wordt vernederd en hij sleurt haar de kerk en het dorp uit. Ze neemt nog diezelfde morgen een bus naar Dublin en daar ontmoet ze een zekere Séan die bij zijn vriend Jack gaat wonen. Catherine is op dat moment vijf maanden zwanger en ze staat er nu helemaal alleen voor. Maar ze weet wat ze wil en ze heeft een plan. Dankzij Séan kan ze mee naar het huis van Jack zodat ze toch een onderdak heeft. Op een grauwe dag wordt tijdens een heftig incident haar zoon Cyril geboren. Vanaf dat moment voel je al dat Cyril geen makkelijk leven zal krijgen.
Het verhaal maakt hierna een sprong van 7 jaar. Het moment dat Cyril wordt geadopteerd door welgestelde mensen. Echte liefde voelt Cyril niet in deze omgeving, maar hij heeft het ondanks dat goed. Tot Julian Woodbead zijn leven binnenloopt. Cyril voelt gelijk een echt verwantschap en een vriendschap ontstaat. Een vriendschap die voornamelijk voortkomt uit bewondering en verliefdheid. Zijn homoseksualiteit speelt een steeds groter onderdeel in zijn leven, al is het een onderdeel dat hij met niemand kan delen.
Wat het hart verwoest bestaat uit drie delen en de hoofdstukken hebben telkens een interval van zeven jaren; op die manier kom je te weten hoe Cyrils leven verder verloopt en ook hoe de mensen tegen homo’s aankeken.
Wat ik ervan vond
In een woord prachtig, ik heb in maanden niet meer zo genoten van een boek. Er zitten veel verdrietige stukken tussen die echt walgelijk zijn, maar dat onderstreept juist mensen over homoseksualiteit dachten. Ondanks de tranen die ik zo nu en dan heb gelaten heb ik ook enorm gelachen. John Boyne weet op een geweldige manier een flinke dosis humor te verwerken in het verhaal. Wat het hart verwoest is op en top genieten van begin tot eind.
De conclusie van Wat het hart verwoest
Als lezer volg je Cyril vanuit Ierland naar Amsterdam en New York om dan weer terug te keren naar zijn geboorteland. Een Ierland dat door de jaren heen toleranter is geworden en de homogemeenschap heeft “geaccepteerd”. In deze historische roman zitten veel aspecten: liefde, geheimen, agressie, begeerte en acceptatie. Je wilt gewoon niet dat dit verhaal eindigt. Het heeft me heel diep ontroerd en dit boek zal me nog lang bijblijven. Ik geef dan ook 5 heerlijke koppen koffie… en zeker niets minder. Bedankt John Boyne!