Ik was zo ontzettend benieuwd naar dit boek, en ik was erg enthousiast toen ik het mocht lezen voor Uitgeverij Mozaïek! Ik werd nog enthousiaster toen ik de Britse auteur ook nog mocht interviewen toen zij twee dagen in Nederland was. Stay tuned, want het interview komt dit weekend online. Het boek zelf is vanaf 28 mei te koop. Voor nu: was mijn nieuwsgierigheid naar dit boek terecht?
De flaptekst
Als ze alles hebben verloren wat hun lief is, vlucht bijenhouder Nuri samen met zijn vrouw Afra weg uit Aleppo. Op hun reis door een gebroken wereld worden ze niet alleen geconfronteerd met de schokkende realiteit van het vluchtelingenbestaan, maar ook met een onuitsprekelijk verdriet: het verlies van hun zoon Sami. Het enige wat hen op de been houdt, is de wetenschap dat Nuri’s neef en zakenpartner Mustafa op hen wacht in Groot-Brittannië, waar hij opnieuw is begonnen met het houden van bijen. Want: “Waar bijen zijn, zijn bloemen, en waar bloemen zijn, is nieuw leven en hoop.’
Mijn eerste indruk
Vanaf het begin van het boek leef je direct mee met de hoofdkarakters, Nuri en Afra. Het is duidelijk dat de schrijfster veel gesprekken heeft gehad met vluchtelingen, want de beschrijvingen voelen levensecht. Dit boek geeft vrijwel vanaf de eerste bladzijden een gezicht aan de onpersoonlijke stroom aan mensen die we op tv zien. Dat komt binnen. Ik wil verder lezen!
Het verhaal
Het boek bestaat uit hoofdstukken en een soort sub-hoofdstukken, waarin je heen en weer gaat in de tijd. De locatie van het verhaal wisselt tussen Engeland, Syrië en de reis om Engeland te bereiken.
Door het verhaal heen kom je er steeds meer achter hoe gebroken Nuri en Afra eigenlijk zijn. Door het verlies van hun zoon Sami, door de oorlog thuis en wat ze allemaal moeten meemaken als vluchteling. Afra is blind geworden door een bominslag in de tuin, waar hun zoon aan overleed. Aan het einde van het boek ontdekken we meer over haar blindheid, maar dat moeten jullie zelf lezen en spoil ik niet. Ook Nuri’s gesteldheid wordt steeds meer ontrafeld door het boek heen.
Het verhaal krijgt extra kracht doordat ook de situatie voordat de oorlog in alle hevigheid uitbrak wordt beschreven. Nuri is een gepassioneerd bijenhouder. Maar eigenlijk werd van hem verwacht dat hij zijn vader’s winkel overnam. Hij koos toch voor wat hij het liefste deed, totdat de oorlog uitbrak. Deze beschrijvingen zorgen ervoor dat je extra beseft dat ze eerst mens zijn, en daarna pas vluchteling. Het is niet wie ze zijn, maar wat ze moeten doen om in veiligheid te komen. Het is absoluut niet gemakkelijk om alles achter te laten.
De reis die ze maken is gevaarlijk en moeilijk. Eerst naar Turkije, dan met een onveilig bootje naar Griekenland. De omstandigheden zijn slecht. Zowel Nuri als Afra worden op verschillende manieren aangevallen. Op een of andere manier vinden ze toch een (oer) kracht om door te gaan. Ze willen hun doel bereiken. Ze willen naar Engeland, waar Mustafa is (de neef van Nuri die hem heeft geïntroduceerd in het bijenhouder vak). Dit land wordt gezien als het meest veilige land. Maar om er te komen kost veel. Het kost veel fysiek, mentaal en in geld.
Wat ik ervan vond
De bijenhouder van Aleppo is een heftig maar belangrijk boek. We weten allemaal van de oorlog in Syrië en de grote aantallen vluchtelingen, maar het is voor velen toch meer een ver-van-hun-bed-show. Dit boek is fictie, maar geïnspireerd door echte verhalen. Doordat het boek zo toegankelijk geschreven is, ondanks de heftige gebeurtenissen, is het geschikt voor het grote publiek. Terwijl je dit boek leest sta je even in de schoenen van mensen die op dit moment verschrikkelijke dingen meemaken of net hebben meegemaakt. Het thema is dus actueel en zeer relevant.
Conclusie van De bijenhouder van Aleppo
Persoonlijk vind ik het een must-read voor iedereen. Voor de mensen die niet zo bewust zijn van de omstandigheden en weinig empathie hebben voor vluchtelingen hoop ik dat dat verandert met het lezen van dit boek.
Het boek is goed geschreven met een vlotte pen en het verhaal is diep met veel lagen. Daarnaast is het thema actueel en relevant. Ik vond dit een bijzonder (goed) boek! Mijn nieuwsgierigheid was dus terecht.
Beoordeling
