Stephen King, wie kent hem niet?! Wie heeft er nog niet eerder wakker gelegen van een van zijn griezelige verhalen? Of het nu een boek of verfilming is, hij heeft er veel mensen mee de stuipen op het lijf gejaagd. Verfilmingen had ik al enorm vaak gezien, maar als thrillergek, heb ik dus nog niet eerder iets van hem gelezen. ABSURD… ik weet het. De afgelopen weken was ik dan ook in de ban van Stephen King’s Bazaar van boze dromen. Lees is deze recensie hoe dat mij beviel!
De flaptekst
“ Stephen Kings De bazaar van boze dromen is een bundel met twintig korte verhalen – met o.a. het verhaal The death – waarvan slechts enkele eerder in het Nederlands werden vertaald. Ieder verhaal krijgt een nieuwe introductie van King, waarin hij zowel autobiografisch commentaar op het wanneer, waarom en hoe hij tot schrijven kwam, alsook de oorsprong en motivatie van elk verhaal geeft.
De verhalen zullen variëren van een man die hetzelfde leven blijft herleven, dezelfde fouten keer op keer herhalend tot een vuurwerkwedstrijd tussen buren die een explosieve climax bereikt, een columnist die mensen vermoordt door hun necrologie te schrijven en een schrijnend verhaal over het einde van het menselijke ras.”
Eerste indruk
Stephen King, wat doe je me aan!? Wat is dit heerlijk! Heb ik soms nog even over mijn schouder gekeken als ik alleen thuis was? Ja! Heb ik de lichten even wat feller aangezet? Ja! Heb ik van zijn korte verhalen gedroomd?! OH JA! Om nog maar te zwijgen over allemaal enge geluiden die ik leek te horen. Stephen King maakt kunst, dat is een feit. Ik hoef jullie dan ook niet te vertellen hoe fijn zijn schrijfstijl is of over hoe goed hij zijn verhalen en de spanning opbouwt. Dat is natuurlijk alom bekend. Wel kan ik jullie vertellen dat ik aangenaam verrast werd door zijn autobiografisch commentaar!
De verhalen
Een uitdaging, hoe ga ik 20 verhalen in 150 woorden samenvatten? Niet te doen! Dus ik pik de verhalen eruit die ik het beste vond!
Rot joch
Een verhaal uit De Bazaar van Boze Dromen waar ik me volledig in kon verliezen was: Stout kind. Hierin volgen we een advocaat die op gesprek gaat bij zijn ter dood veroordeelde cliënt. Die besluit om zijn verhaal, waarom hij een kleine jongen vermoordde, op te biechten in zijn laatste dagen. Wat volgt is een spannend verhaal waar je soms koude rillingen van krijgt.
Mijl 81
Dit vond ik ook geweldig. Het is wellicht geen verhaal waar ik de rillingen van kreeg, maar de details in het verhaal vond ik zo goed bedacht! Zo is er een behekste auto die mensen opsmikkelt; een jongetje dat juist naar een verboden stukje snelweg gaat en een levensveranderende ervaring op prille leeftijd door de confrontatie met kwaad. De combinatie van deze drie onderdelen zorgen voor een knap verhaal.
Necrologieën
Ook heel goed is het verhaal over de journalist die alvast necrologieën schrijft van nog levende personen. Dan liggen ze maar klaar, elke krant heeft zo’n ‘kerkhof’ van beroemdheden-op-leeftijd aangelegd. Dit is eigenlijk al heel griezelig, maar als dan de beschreven personen dan ook nog eens sterven vlak nadat de necrologie ie geschreven, wordt het wel heel luguber!
Ur
Ik moet bekennen dat er ook een verhaal bij was wat ik minder sterk vond. En dat was een verhaal dat hij geschreven voor de promotie van de Kindle e-reader. Wellicht gaat het daar dan ook mis… Want zoals King uitlegt in zijn introductie is het moeilijk om een verhaal te brengen op commando en wou hij zijn naam niet verbinden aan een commercieel doeleind, dus weigerde hij initieel de opdracht. Toch bleef het idee door zijn hoofd spoken en kwam hij met een kortverhaal, waarin het hoofdpersonage, een docent Literatuur, een Kindle aanschaft met wel heel speciale functies. Met ‘Ur Boeken’ vindt hij onbekende werken van bekende schrijvers, die enkel werden gepubliceerd in de andere dimensies. Het voelt commercieel en ik vind het geen echte Stephen King-stijl
Wat ik van het hele boek vond
Stephen King is een meesterverteller en een geweldige auteur op het gebied van horror. De bazaar van boze dromen levert daarvan overtuigend bewijs. Gedeeltelijk omdat, in de twintig verhalen die tezamen een staalkaart van zijn kunnen vormen, horror goed vertegenwoordigd is. Maar ook omdat hij binnen dit genre behoorlijk vrijzinnig, is want humor en horror vormen bij hem een Siamese tweeling. Wel gaat het hier om humor van het rauwe soort, een soort dat ik enorm kan waarderen.
Zijn autobiografisch commentaar heb ik tussen de verhalen door ook enorm van genoten. Ik vond het enorm interessant om te lezen hoe verhalen zijn ontstaan en waar hij de inspiratie vandaan haalt. Hij geeft eigenlijk een klein kijkje in zijn “keuken” en in zijn gedachtegang. Wat een interessante man!
De conclusie van De bazaar van boze dromen
Er zitten veel goede horror verhalen in dit boek. De meeste verhalen weten te verrassen, vaak tegen het slot. Maar ook op een manier die King vermoedelijk niet bedoelt: namelijk, door hun literaire kwaliteit. Binnen zijn korte verhalen toont hij een namelijk speels en grillig palet tegelijk, er zijn niet veel schrijvers die dit kunnen. Ik vond het een geweldig boek en heb enorm genoten van mijn eerste Stephen King leeservaring. Er zullen er vast meer volgen.