Al jaren volg ik Meester Bart op Facebook en menig keer heb ik moeten lachen om zijn mooie verhalen. Ik moet jullie bekennen dat ik nog nooit op het idee ben gekomen om een boek van hem te kopen. Afgelopen maart werd ik 30 en kreeg van mijn vriendin Lianne en haar man Jacob Dichter bij van Meester Bart cadeau. Super lief! Een echte verassing omdat het niet op mijn leeslijst stond. Die week ben ik direct in het boek begonnen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.
De flaptekst
“Meester Bart schreef voor deze bundel nieuwe columns en gedichten over zijn leerlingen en zijn ervaringen in het onderwijs. Ook vroeg hij een tiental schrijvers en journalisten naar hun herinneringen aan school. Naast de altijd treffende beschouwingen van Meester Bart vindt u in deze bundel daarom ook verrassend en bijzonder mooie bijdragen van James Worthy, René Kneyber, Clarice Gargard, Anke Laterveer, Sander de Hosson, Aya Sabi, Massih Hutak en Akwasi.
Meester Bart weet als geen ander de wereld om hem heen te vangen in rake zinnen en treffende beschouwingen.”
Mijn eerste indruk
“Tram 9! Dat is mijn tram” zeg ik tegen mijn vriend. Hij kijkt me aan, maar naar de rest van dit verhaal kan hij fluiten want ik zit vol enthousiasme de eerste column te lezen. Gelukkig is mijn vriend inmiddels gewend aan dit soort uitspattingen terwijl ik lees. 😉 Tram 9 is de tram die ik als kind altijd nam van Diemen naar school (het IVKO) of als ik met mijn moeder ging winkelen in de stad. Tram 9 is een begrip, en laat Meester Bart zijn boek nu net beginnen met een verhaal over een meisje in tram 9. Meester Bart, mijn interesse heb je direct weten te pakken. Bedankt! Op naar de rest van het boek.
Het verhaal
De columns zijn erg uiteenlopend. Super leuk vind ik dat er ook andere auteurs bij betrokken zijn. Dit zorgt voor enorm veel afwisseling.
Wat ik ervan vond
In de columns komt meester Bart’s manier van lesgeven naar voren: hij is een betrokken docent Engels die zich – vanwege zijn eigen ervaringen als kind met onkundige docenten – probeert te verplaatsen in zijn leerlingen en af en toe de Engelse taal laat voor wat het is om met hen in gesprek te gaan.
Meester Bart praat met zijn leerlingen over de dingen die hen bezighouden (en dat zijn nogal wat onderwerpen) over wat er speelt in de media, maar ook over hemzelf en het verdriet om zijn moeder. Het is zo mooi om te lezen hoe de tieners over dingen denken en hoe meester Bart hier op inspeelt. Wat zou ik als tiener graag net zo les willen hebben gehad. Mijn docenten waren super, maar ik had geen meester Bart!
Vooral de column ‘Invaller’ vond ik erg mooi. Kort maar krachtig. Het start met optimisme. Iemand in de klas vraagt wat optimisme is en andere tieners en meester Bart leggen dit uit, samen vullen ze elkaar aan. Hierna vraagt meester Bart wat belangrijk is voor mensen in de klas. De leerlingen komen hier met prachtige antwoorden. Was ik ook zo wijs op die leeftijd? Ik was volgens mij vooral druk met dansen en stiekem met mijn poppen aan het spelen!?
De conclusie van Dichter bij van Meester Bart
Het boek leest vlot en heeft bij mij gezorgd voor een lach en zelfs een mini traan! Na het lezen van Dichter bij Meester Bart en het voelen van de passie voor het lesgeven aan zijn leerlingen die van het papier afspat, kan ik niets anders dan wensen: had ik maar zo’n docent gehad als meester Bart. Ik heb zin om meer van hem te lezen. Grote kans dat ik, van de boekenbonnen die ik voor mijn verjaardag heb gehad, ook Meester Bart en Meester Bart op zijn best ga halen. Ik ben fan!
Beoordeling
