Een paar dagen terug had ik zin in een kort verhaal. Struinend door mijn boekenplanken kwam ik het Boekenweekgeschenk van 2018 tegen, Gezien de feiten van Griet op de Beeck. Ik heb nog nooit eerder iets van Griet op de Beeck gelezen en was dan ook best nieuwsgierig. Lees in deze recensie of het Boekenweekgeschenk mij is bevallen.

De flaptekst

“Het inzicht was vers, het dampte nog. Olivia trok haar zwarte jurk recht en keek naar haar dochter. De ogen gezwollen, de neus rood rond de vleugels van al dat gewrijf met papieren zakdoekjes, een likje gemist snot glanzend bij haar bovenlip. Roos had het moeilijk, Olivia wou dat ze iets kon doen. Roos greep haar arm, haakte in en troonde haar mee door het gangpad. De kist verdween de lijkwagen in, en zij bleven achter in de tochtige hal van de kerk. Olivia was nog nooit zo blij geweest dat mensen elkaars gedachten niet kunnen lezen.”

Mijn eerste indruk

Afscheid nemen van de man met wie je jaren samen bent geweest lijkt mij ontzettend zwaar. Afscheid nemen doet iedereen naar mijn mening op zijn eigen manier en er is geen goede of slechte manier. Hoofdpersonage Olivia komt direct op mij over al een bijzondere vrouw en ik ben benieuwd hoe zij omgaat met het overlijden van haar man. Ja, ik ben nieuwsgierig naar de rest van het verhaal.

Het verhaal

Gezien de feiten gaat over de 71 jarige Olivia. Voor haar wordt alles anders nadat haar man, met wie ze heel lang getrouwd was, sterft. Na zijn dood weigert Olivia zich te gaan gedragen naar de wens van anderen of naar het traditionele beeld van wat ouderen zouden moeten doen. Daarom gaat ze op zoek naar een leven waar zij vrolijk en gelukkig van wordt. Tijdens een reis naar Afrika ontmoet ze Daniel, een man die enorme indrukt op haar maakt en bij wie ze zich prettig en veilig voelt. Gezien de feiten is een verhaal over de de gretige wil om goed te leven, de wurggreep van families en het maken van je eigen keuzes.

Wat ik ervan vond

Ik vind het een ontwapenend verhaal. Ik leefde direct met Olivia mee. Ze is zo sterk en het is zo mooi hoe ze na al die jaren voor het gezin te hebben gezorgd eindelijk haar eigen pad kiest. Griet op de Beeck heeft in een paar bladzijden een heel sterk verhaal neergezet. De taal van de liefde tussen Olivia en Daniel vond ik een tikkeltje cliché, maar ik heb mij verder geamuseerd tijdens het lezen. Ik vond het zelfs jammer dat het boek zo snel ophield. Ik had nog veel meer willen lezen over Olivia en haar tijd in Afrika.

De conclusie van Gezien de feiten

Het verhaal vond ik goed en het leest vlot. De personages hadden wat mij betreft nog iets meer kunnen worden uitgediept maar gezien het feit dat deze roman maar 94 pagina’s heeft, is Griet op de Beeck wat mij betreft geslaagd met dit Boekenweekgeschenk.

Beoordeling

Vector van Simon de Waal was het geschenkboek van de Spannende Boeken Weken in 2016. Toen ik even niet wist welk boek ik moest lezen, zag ik deze boven op mijn kast liggen! Een mooi kort verhaal, daar had ik zin in! Ik ben dan ook direct begonnen met lezen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

Tegen het einde van de Koude Oorlog verdwijnt een even mysterieus als dodelijk virus uit een Russisch laboratorium. Vijfentwintig jaar later, in Amsterdam, wordt Alex, de zoon van een gevluchte Russische wetenschapper, geconfronteerd met het duistere verleden van zijn dementerende vader. Als diens broer plotseling opduikt, openbaart zich een goed bewaard geheim. Zijn vader heeft echter weinig herinneringen meer aan vroeger. Heeft hij wel een broer? En waar is die opeens zo dringend naar op zoek?

Mijn eerste indruk

Korte verhalen, normaal gesproken ben ik daar geen fan van. Het is meer dan eens gebeurd dat een verhaal stopt terwijl ik nog zoveel meer wil weten. Nu moet ik jullie bekennen dat Vector vanaf pagina één wel volledig mijn interesse had. Er is namelijk direct actie, dat kan ik absoluut waarderen. Al in de proloog wordt er een onheilspellend gevoel opgeroepen. Ik dacht direct, dit kan nooit goed gaan!

Het verhaal

In de proloog wordt verteld hoe in 1988 een wetenschapper aan het Vector instituut besmet raakt met het marburgvirus. Omdat de man komt te overlijden, wordt het instituut onder de loep genomen. Terwijl dat gebeurt verdwijnt een groot aantal ampullen met het levensgevaarlijke marburgvirus. 35 jaar na de verdwijning van het virus wordt er opnieuw gezocht.

In Amsterdam (2016) bezoekt Alex regelmatig zijn dementerende vader, Arkady. Het lijkt met de dag slechter met hem te gaan en Alex maakt zich dan ook zorgen. Deze zorgen van Alex worden groter wanneer blijkt dat Arkady bezoek krijgt van zijn broer. Alex weet niet van het bestaan van een oom af. Dit roept vragen bij hem op en Alex komt dan tot het besef dat hij eigenlijk helemaal niets weet over het leven van zijn vader in Rusland. Al snel blijkt dat er veel geheimen bestaan waar Alex de antwoorden op moet vinden.

Wat ik ervan vond

Vector kent voldoende spanning en zorgt ervoor dat je geboeid blijft. Het is geen hoogstaande literatuur, maar het bevat wel de bouwstenen voor een goede thriller. Zo zijn er mensen in gevaar, wordt er gezocht naar antwoorden en tijdens de zoektocht naar antwoorden, ontstaan er steeds meer nieuwe vragen. Ook de actie ontbreekt niet in dit geschenkboekje. Wat ik wel jammer vind is dat Simon de Waal geen echt detectiveverhaal ervan heeft gemaakt, want dat is toch wel hetgeen waar hij echt goed in is.

De conclusie van Vector

Vector is een prima geschenkboek! De Waal weet hoe hij zijn lezers in het verhaal moet houden en is in staat om je telkens nieuwsgierig te maken naar meer antwoorden. Bij een geschenkboekje is het de kunst om in een beperkt aantal bladzijdes een aantrekkelijk en compleet verhaal te schrijven. De Waal heeft dat voor elkaar gekregen. Ondanks dat ben ik niet geënthousiasmeerd  om meer korte verhalen te gaan lezen.

Beoordeling