Nadat ik Circe had gelezen van Madeline Miller werd het nu tijd voor Een lied voor Achilles. Ik had er alleen maar lovende dingen over gehoord dus ik was erg benieuwd! Zou dit boek nog beter zijn dan Circe?

Flaptekst

Mijn eerste indruk van Een lied voor Achilles

Wat een mooie, literaire schrijfstijl! En wat is de liefde tussen de twee hoofdpersonen Achilles en Patroclus prachtig. Ik kende het verhaal van Achilles eigenlijk nog helemaal niet zo goed. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Patroclus. Dit verhaal in romanvorm werkt goed.

Het verhaal

Achilles is de zoon van de zeenimf Thetis en de koning Peleus. Hij is knap, sterk en snel. De prins Patroclus is na een incident verbannen door zijn vader. Dit blijkt echter een blessing in disguise want daardoor ontmoet hij Achilles. De liefde tussen hen zal groots en onvoorwaardelijk worden.

Achilles neemt Patroclus dan ook mee als hij wordt getraind zoals alle (half)goden. De liefde bloeit op tussen de twee mannen en ze zijn onafscheidelijk. Thetis keurt Patroclus niet goed en dwarsboomt waar ze kan.

Dan sluit Achilles zich aan bij het leger en Patroclus gaat mee maar vecht niet. Het lot van Achilles is voor de meesten wel bekend.

Wat ik van Een lied voor Achilles vond

Wow, wat een mooi boek! Wat een prachtige zinnen en wat een prachtige liefde. Romeo en Julia: eat your heart out. Deze hervertelling is toegankelijk en zo mooi. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo’n goed boek was en ik vind het dan ook beter dan Circe. Ik hoop dat Madeline Miller nog veel boeken gaat schrijven, want dat kan ze zeker goed. Leuk ook dat ze de mythologie toegankelijk maakt.

Conclusie

Dit boek raad ik iedereen aan. Ik voelde me tijdens de lockdown toch een beetje in Griekenland. Daarnaast is het een liefdesverhaal maar wel meer dan dat: je steekt wat op van de mythologie, en het gaat over onder andere keuzes maken, acceptatie en onvoorwaardelijkheid. Het boek is een hervertelling van de Ilias van Homerus.

Beoordeling

And then there were none is the first Agatha Christie novel I read! I planned to read one of her books for a while and I finally got to it. Of course, the author is legendary so I was very curious. I have been looking into more (English and Dutch) classics lately, so perhaps you will find more reviews on them soon.

Book cover

‘1939. Europe teeters on the brink of war. Ten strangers are invited to Soldier Island, an isolated rock near the Devon coast. Cut off from the mainland, with their generous hosts Mr and Mrs U.N. Owen mysteriously absent, they are each accused of a terrible crime. When one of the party dies suddenly they realise they may be harbouring a murderer among their number.
The 10 strangers include a reckless playboy, a troubled Harley Street doctor, a formidable judge, an uncouth detective, an unscrupulous mercenary, a God-fearing spinster, two restless servants, a highly decorated general and an anxious secretary. One by one they are picked off. Who will survive? And who is the killer? Copies of an ominous nursery rhyme hang in each room, the murders mimicking the awful fates of its ‘Ten Little Soldier Boys’.

My first impression

Ha, this is language of the olden days. And I am not even talking about the initial title (and the one after that). This book is like a time machine, where everything is ‘queer’ and proper. That said, I am enjoying it. Her writing is very fluent, so I will probably finish this quickly.

The story

Ten strangers are invited to stay at an isolated island. They all agree to go. The strangers are all invited due to various reasons, varying from work to leisure. However, the Owen family who invited them were not present to welcome them when they arrived at the island. They have to settle in the house themselves.

Things get more strange when a record suddenly starts to play accusing one of the strangers of murder. It turns out everyone has their own little secret. And then the murders begin, exactly in the same order as the nursery rhyme about the ten little soldiers that they found earlier…

My opinion

It’s an interesting little story. I finished it in one morning because I really wanted to know who the murderer was. However, the characters were not well developed, nor did the great reveal feel very satisfying because you couldn’t have guessed it really. It does not really matter though, this is not the best book ever, but it is pretty awesome anyway.

Conclusion of And then there were none

I like this book because it feels so old, like your travelling with a time machine. Moreover, Agatha Christie’s writing style is very nice so you just have to keep on reading. I will surely read more of her books, not for the brilliant plot twists, but for the suspense and nice writing.

Verdict

In Australië is Jongen verslindt heelal een grote hit en ook in Nederland lees je alleen maar goede dingen erover. Ik heb nog niet veel boeken uit en over Australië gelezen, dus ik was benieuwd! Ik verwachtte een soort mix van Zomervacht, Een klein leven en een eigen unieke verhaallijn. Klopte dat zo ongeveer? Lees het hieronder!

De flaptekst

“Het leven van de twaalfjarige Eli Bell is ingewikkeld, met een verdwenen vader, een broertje dat weigert te praten, een junkiemoeder, een heroïne dealende stiefvader en een ex-gedetineerde en crimineel als oppas. Toch staat hij open en vrolijk in het leven en probeert hij een goed mens te zijn in een krankzinnige wereld. Maar het lot zorgt steeds voor nieuwe problemen, met Tytus Broz, de legendarische drugsdealer, voorop.

Dan wordt Eli’s moeder gearresteerd en moet hij bij zijn onbekende vader aankloppen, waardoor hij oog in oog komt te staan met de criminelen die zijn wereld overhoopgooiden. En tot overmaat van ramp wordt hij ook nog eens verliefd op het meisje van zijn dromen…”

Mijn eerste indruk

Het boek moet wel even op gang komen. Er worden zoveel personages en verhaallijnen geïntroduceerd dat het nog alle kanten op kan. Na een tijdje zit je er wel in en wens je het beste voor de hoofdpersonage Eli Bell. In sommige boeken moet je even inkomen, maar het is het bij dit boek wel waard.

Het verhaal

Jongen verslindt heelal gaat over Eli Bell, een jongetje van 12. Hij groeit op in een sociaal-economisch laag milieu. Zijn vader is alcoholist, zijn moeder is drugsverslaafd, zijn stiefvader is een dealer, zijn broertje spreekt niet en zijn beste vriend is een moordenaar en ex-gevangene. Ondanks dit, bestaat dit coming of age verhaal zeker niet uit alleen maar droevigheid.

Hij woont bij zijn moeder en stiefvader totdat er een voorval plaatsvindt, dan moet hij bij zijn vader gaan wonen. Zijn vader drinkt, rookt en leest boeken, dat is het. Toch heeft Eli dromen, hij wilt bijvoorbeeld misdaadverslaggever worden.

Samen met zijn broer August, die niet spreekt, probeert hij een goed mens te zijn, ondanks alles. Hij voert de meest grootse plannen uit, waarvan sommigen nog slagen ook. De karakterontwikkeling van Eli en August heeft uiteindelijk ook invloed op de mensen om hen heen.

Memorabele quote uit het boek

“Doe wat met je tijd, voordat de tijd wat met jou doet”

Wat ik ervan vond

Het was een fijn boek om te lezen. Soms heel verdrietig, soms ontwapenend en heel vaak bizar. Het boek is fictie maar wel geïnspireerd op de jeugd van de schrijver zelf. Wow! Dat je dan uiteindelijk zo’n boek schrijft is zeker indrukwekkend.

Het boek was minder viezig dan Zomervacht en minder ellendig dan Een klein leven. Het is dus meer een boek in zijn eigen soort. Toch kunnen deze twee boeken genoemd worden om het een “soort van” te vergelijken.

Naast de criminele wereld in het boek, is het ook een verhaal over liefde en familie. Is dat ook niet uiteindelijk waar het leven het meest om draait?

Conclusie van Jongen verslindt heelal

Dit boek laat de menselijke en onmenselijke kant van de ‘onderwereld’ zien. De hoofdpersonage is sympathiek en de schrijfstijl is vlot. Er blijven nog wel een aantal zaken onbeantwoord, zoals de rode telefoon en August zijn voorspellende gaven. Ik sta zelf neutraal tegenover deze mysteriën, maar ik kan me voorstellen dat het kan leiden tot een interessante discussie in een boekclub.

Jongen verslindt heelal is een goed boek, voor iedereen die houdt van verhalen over liefde, familie en het leven in het criminele circuit maar dan beleefd vanuit kinderlijke onschuld.

Beoordeling