Recensie: De kraaien. List en leugens
Als groot fan van de Grisha Trilogie van Leigh Bardugo kon ik niet wachten om te starten in het nieuwste boek van deze bestseller, “De kraaien. List en Leugens”. Vol verwachting ging ik op de fiets naar de boekhandel The American Bookstore in Amsterdam. Lees in deze recensie of ” De Kraaien. List en Leugens ” het wachten (en de fietstocht) waard was.
“Het nieuwe boek De kraaien. List en Leugens van Leigh Bardugo speelt zich weer af in de Grisha-wereld, ditmaal in Ketterdam. In Ketterdam is alles te koop, als je maar bereid bent om te betalen. Niemand weet dat beter dan crimineel wonderkind Kaz Brekker. En dan krijgt hij een opdracht aangeboden die weliswaar levensgevaarlijk is, maar hem meer geld oplevert dan hij ooit had kunnen dromen. Hij kan het alleen niet in z’n eentje… Kaz verzamelt een team om zich heen dat op het eerste gezicht een bij elkaar geraapt zooitje lijkt: een op wraak beluste ex-gevangene, een gokverslaafde scherpschutter, een van huis weggelopen rijkeluiszoon, een spion en een Hartenwringer. Hun reis leidt dwars door vijandig Fjerda en de zes worden niet alleen belaagd door een andere bende die op hetzelfde doel uit is, maar ook door Grisha die dankzij een mysterieuze drug een bijna onmogelijke, explosieve kracht hebben ontwikkeld. En tussendoor moeten ze proberen om elkaar niet te vermoorden.”
Wat ik van het verhaal vind
Het voelt een beetje als schelden in de kerk, maar ik moet eerlijk zijn… Ik vond het boek niet goed en het heeft me dan ook teleurgesteld. Ik weet dat vele anderen het niet met mij eens zijn dus ik vertel jullie graag waarom. De beschreven wereld, dat was mijn eerste probleem in het verhaal. Leigh Bardugo zei dat Six of Crows gebaseerd zou zijn op de wereld in De Grisha trilogie. Hier ging het bij mij al mis want het hele verhaal speelt zich niet in de stad Ravka af maar in Ketterdam, een stad dat gebaseerd zou moeten zijn op het oude Amsterdam en mijlen ver weg ligt van Ravka. Als Amsterdamse kan ik je een ding vertellen. Ik herkende Amsterdam en zijn geschiedenis er absoluut niet in. Het verhaal richt zich met name op de sloppenwijken van Ketterdam waardoor het vooral over dieven en hoeren gaat. Eigenlijk is het hele boek dus gebaseerd op clichés van Amsterdam en dat is ontzettend zonde! Ook De Grisha’s die in de Grisha trilogie zo’n belangrijke rol hebben zijn in Ketterdam eigenlijk niets waard. Zij worden namelijk gebruikt als slaven en vrouwen van plezier. Wel moet ik credits geven voor de tijd die Bardugo heeft genomen om alles in het boek tot in detail te beschrijven. Ondanks dat de wereld niet was wat ik verwachtte was alles wel heel duidelijk en mooi beschreven.
De personages
Ook liep ik vast op de personages in De Kraaien. List en Leugens. Er zijn er namelijk zes, en dat is best een aantal aangezien Bardugo al de personages een uitgebreide beschrijving en geschiedenis wil geven. Ondanks dat dit erg knap is en dit het verhaal iets interessanter maakte schoot het verhaal hierdoor totaal niet op. Bardugo is namelijk veel te druk met het beschrijven van de karakters waardoor de actie mist. Ook kon ik mij totaal niet met de karakters identificeren en ik vond ze eerder saai dan spraakmakend. Net als de wereld waarin zij leven zijn zij nogal cliché. In het verhaal hebben we de super aantrekkelijk en roekeloze leider Kaz, zijn grappige beste vriend Jesper, het badass meisje dat stiekem gevoelens heeft voor Kaz, Inej. Verder wordt het verhaal opgevuld met Nina, de enige Grisha van het stel. Een personage dat naar mijn mening veel te weinig karakter heeft. En dan zijn er nog Mathias en Wylan twee totaal niet uitgediepte personages waarbij ik tijdens het lezen steeds dacht. O ja, die zijn er ook nog, maar waarom? Naar mijn mening hebben zij geen toegevoegde bijdrage aan het verhaal.
Het plot
Het plot van De Kraaien. List en Leugens begint zo’n 50 pagina’s voor het einde van het boek en hier had ik het gevoel dat Bardugo veel te veel bezig was met wendingen in het plot te brengen waardoor het naar mijn mening niet spannend was.
Conclusie van De kraaien. List en leugens
Misschien kwam het door het onderwerp, misschien was het de wereld waarin het zich afspeelde, misschien lagen mijn verwachtingen te hoog en was ik te gehecht aan Ravka, maar ik was zo verveeld terwijl ik het boek las. Ik vond geen enkel karakter echt leuk en interessant, de missie vond ik een beetje irritant en geld vond ik geen goed genoeg motief om je leven voor op het spel te zetten. De wereld waarin het verhaal zich afspeelde verwarde mij zo dat ik niet eens de moeite wilde nemen om me er echt in te verdiepen. Ik weet dan ook niet zeker of ik het vervolg “Crooked Kingdom” dat op 22 september uitkomt wil lezen.
“In De doodsvogel van de Scandinavische schrijver Samuel Bjørk (van de bestseller Ik reis alleen) keert het politieduo Holger Munch en Mia Krüger terug in een psychologisch indringende thriller. Een tienermeisje lijkt ritueel vermoord te zijn en het onderzoeksteam van Munch wordt op de zaak gezet. De bijdrage van superrechercheur Krüger is cruciaal, maar ze worstelt met zelfmoordneigingen en verslaving. Dan duikt er een verontrustend filmpje op dat nieuwe details prijsgeeft. Ondertussen zit Munchs dochter midden in een emotionele crisis en komt ze in contact met een zeer zieke geest….
