Tag Archives: Boekrecensie

Makkelijk leven van Herman Koch is het boekenweekgeschenk van 2017. Ik heb jullie eerder beloofd hier een recensie over te schrijven en had eigenlijk gehoopt deze wat eerder te publiceren, maar ik liep iets vertraging op. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind en waarom de recensie op zich heeft laten wachten.

De flaptekst

“Tom Sanders is een gevierd schrijver van zelfhulpboeken en hij leidt een gelukkig leven met Julia en twee volwassen zonen, van wie de jongste, Stefan, zijn oogappel is. Tijdens een verjaardagsfeestje voor Julia staat hun schoondochter Hanna – op wie Tom en Julia niet dol zijn – opeens voor de deur. Snikkend vertelt ze dat ze door Stefan is geslagen en dat dat niet de eerste keer is. Moet Tom zijn lievelingszoon Stefan aanspreken op zijn gedrag? Of loont het misschien meer om de adviezen uit zijn zelfhulpboeken in praktijk te brengen, zoals zijn bekende richtlijn ‘Probeer problemen niet altijd op te lossen door eraan te denken; vaak worden ze eerder opgelost door er niet aan te denken’? Makkelijk leven laat zien hoe een man die met zijn levensinzichten zo succesvol is opeens alle zeilen bij moet zetten om de problemen in zijn eigen leven het hoofd te bieden.”

Mijn eerste indruk

Vorig jaar is het boekenweekgeschenk mij goed bevallen en ik vind Herman Koch een fijne schrijver. Ik kan dus oprecht zeggen dat ik enorm nieuwsgierig was naar Makkelijk leven van Herman Koch. Helaas moet ik bekennen dat het al bij de eerste pagina’s mis ging. Ik miste samenhang in het verhaal en de hoofdpersoon in het boek irriteerde me vanaf het eerste moment. Ik heb het boek daarom meerdere keren weggelegd tot ik besloot dat hij toch echt een keer uit moest. Geen goed begin zullen we maar zeggen.

Het verhaal

Tom is een zelfhulpboeken-goeroe, een wereldwijd succes met meer dan 40 miljoen exemplaren verkocht. Na een inleiding waarin de hoofdpersonage ons nog vertelt hoe gewoon hij is gebleven (niet vreemd denkt de lezer, want deze saaie zeikerd kan simpelweg niet opgewonden raken) gaat het verhaal van start als zijn ongeliefde schoondochter aangeslagen én geslagen voor de deur staat. Tom belooft met zijn zoon te gaan praten. Al snel wordt duidelijk dat Tom, ondanks het schrijven van zelfhulpboeken, nogal tekort schiet in (zelf)hulp en handvatten bieden om het leven zo makkelijk en goed mogelijk te (be)leven.

Wat ik ervan vond

Jeetje, wat een drama! Het verhaal is enorm saai en nogal cliché te noemen. Ik mis diepgang in het verhaal en er wordt van de hak op de tak gegaan. Op de laatste tien pagina’s van Makkelijk leven, probeert Koch er nog een mooi einde aan te breien, maar zelfs dit kon mijn interesse niet wekken. Ik heb van begin tot eind op een goede clou zitten wachten.

De personages

De hoofdpersoon Tom is enorm irritant. Hij vind zichzelf, als befaamd schrijven van zelfhulpboeken, helemaal de man. Persoonlijk vond ik hem alles behalve sympathiek. Daarnaast leken de beslissingen die hij nam, niet reëel. Eigenlijk is het gewoon een laf ventje.

De conclusie van Makkelijk leven van Herman Koch

Makkelijk leven is naar mijn mening te makkelijk geschreven en ik twijfel of ik de inhoud van het boek heb gemist of dat die er gewoonweg niet was. Dit is de eerste keer dat ik een boek met 1 kop koffie beoordeel. Heb je dit boek nog niet gelezen? Dan heb je gelukkig niets gemist.

Beoordeling

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine – Omhulde stad van Ransom Riggs is een boek waar ik mij enorm op heb verheugd! In de herfst van 2016 heb ik deel 1 gelezen en het werd dan ook hoog tijd om aan deel 2 te beginnen. Lees in deze recensie of ik dit boek net zo interessant vind als het eerste deel.

De flaptekst

“Dit is het vervolg op De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine. Het verhaal begint in 1940 en sluit aan op het eerste boek. Jacob en zijn nieuwe vrienden zijn net ontsnapt en moeten het eiland verlaten samen met mevrouw Peregrine. Hun reis gaat naar Londen, in meer dan één opzicht een bijzondere hoofdstad. Onderweg ontmoeten ze nieuwe bondgenoten, bijzondere dieren en verrassingen in allerlei gedaanten. Dit spannende avontuur is opnieuw rijk geïllustreerd met tientallen fascinerende oude foto’s.”

Mijn eerste indruk

Laat ik beginnen bij het begin, ook bij dit tweede deel vind ik de cover enorm aantrekkelijk! Het heeft iets mysterieus en is misschien zelfs een beetje griezelig. Het hele boek is trouwens prachtig geïllustreerd, het lettertype is mooi, versieringen onderaan de pagina’s en er staan foto’s in het boek die ook voorkomen in het verhaal. Dit zijn een beetje griezelige beelden die een bijdragen leveren aan de sfeer in dit boek. Het tweede deel gaat precies verder waar het eerste deel is gestopt. Dit zorgt voor een heerlijk overgang. Al moet ik bekennen dat ik de eerste vijf bladzijdes even na moest denken over hoe het eerste deel eindigde.

Een bijzondere reis naar Londen

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine zaten jaren in haar tijdlus. In dit deel moeten de kinderen hun veilige zomerdag verlaten voor een bijzonder gevaarlijke reis naar Londen. Deze reis is niet voor niets want ze moeten mevrouw Peregrine redden. Het gaat er tijdens de reis heftig aan toe want ze worden achtervolgd door schepsels. Hoewel sommige kinderen al meer dan honderd jaar oud zijn, hebben ze nog niet eerder volwassen beslissingen genomen. Dat is in dit verhaal voorbij! Ze moeten namelijk vechten voor hun eigen leven en het voortbestaan van hun wereld. Ook Jacob krijgt daarbij behoorlijk wat voor zijn kiezen. Als ‘jongste’ moet hij nog veel oefenen. Door alle gevaarlijke situaties waar de kinderen in terecht komen, is er alle ruimte om hun talenten verder de ontwikkelen. Zijn de kinderen van mevrouw Peregrine in staat om zichzelf en hun voortbestaan te redden?

Wat ik ervan vond

Yes, De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 2 – Omhulde stad is een fantasy boek dat mij helemaal meeneemt naar een andere wereld. Ik ben opnieuw heel enthousiast! Riggs heeft een enorm creatieve en unieke schrijfstijl. Je krijgt niet direct antwoorden op de vragen die bij je opkomen tijdens het lezen, Riggs maakt je daarom steeds nieuwsgieriger! Hierdoor wordt er tijdens het lezen een gevoel van spanning gecreëerd. Waar het eerste deel vooral mysterieus was met hier en daar een griezelig randje, is het verhaal van Omhulde stad een stuk volwassener geworden. De gruwelijkheid van de oorlog komt sterk naar voren en zelfs de gebruikte foto’s zijn een stuk mysterieuzer.

De personages

In De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 2 – Omhulde stad wordt er veel dieper ingegaan op de personages. Je leert de kinderen en hun geschiedenis nog beter kennen en daarnaast worden hun speciale talenten veel inzichtelijker. De kinderen zijn inmiddels niet alleen bijzonder. Het zijn zeer sterke personages die weten wat ze willen en ervoor elkaar zijn wanneer dit nodig is. Hun enorme loyaliteit naar elkaar en mevrouw Peregrine is enorm interessant. Van deze bijzondere vriendschap kan veel geleerd worden. Jacob is in dit deel alles behalve een stille jongen, hij toont veel karakter en neemt volwassen beslissingen. Daarnaast deinst hij niet terug voor gevaar en staat hij voor iedereen in het verhaal klaar. Een mooie ontwikkeling!

De conclusie van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine 2 – Omhulde stad

Het boek is fantastisch geschreven, zit ijzersterk in elkaar en zuigt je mee in een bijzonder huiveringwekkende wereld. Daarnaast is het verpakt in een prachtige vormgeving met indrukwekkende en griezelige foto’s. Het boek bevat alle elementen om met vijf koppen koffie beoordeeld te worden. Ik ben dan ook enorm nieuwsgierig naar het derde deel!

Beoordeling

Voor kerst kreeg ik van mijn lieve oom en tante het boek The Snow Child van Eowyn Ivey cadeau. Super gaaf, want dit boek stond al jaren op mijn leeslijst. Op Goodreads, een website voor boeken, had ik al veel goede recensies gelezen. Op een winterse middag in februari heb ik het boek erbij gepakt. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

Alaska, 1920: a brutal place to homestead, and especially tough for recent arrivals Jack and Mabel. Childless, they are drifting apart–he breaking under the weight of the work of the farm; she crumbling from loneliness and despair. In a moment of levity during the season’s first snowfall, they build a child out of snow. The next morning the snow child is gone–but they glimpse a young, blonde-haired girl running through the trees.

Mijn eerste indruk

Laten we beginnen bij het begin… wat een prachtige cover! Dit boek vraagt gewoon om aandacht. The Snow Child begint al direct met een emotionele gebeurtenis en zette direct al mijn zintuigen op scherp. Normaal gesproken heb ik zo’n vijftig pagina’s nodig om in een verhaal te komen, maar bij dit boek zat ik er direct in! Het is mysterieus, maar niet griezelig. Verdrietig, maar zo niet hevig dat je gelijk geen zin meer hebt om verder te lezen. Dit smaakte naar meer!

Het verhaal

Mabel en Jack zijn een getrouwd stel van in de veertig. Ze zijn ontsnapt van hun drukke bestaan in Pennsylvania en wonen nu in de wildernis van Alaska. Jack probeert wanhopig een oude boerderij te verbouwen tot een plek waar ze kunnen wonen en eten kunnen verbouwen. Dit moet het stel helpen om de zware winters te doorstaan en een, naar omstandigheden, zo prettig mogelijk leven te leiden. Het (ver)bouwen van een woning en voedsel zijn alleen niet de enige problemen waar ze mee worstelen. Er zijn diepere wonden, namelijk hun kinderloosheid en de herinneringen aan hun doodgeboren baby. De gevoelens die dit bij hun oproept zijn in de loop der jaren nooit besproken en dit is tussen hen in komen te staan. Tijdens de eerste sneeuwval van hun eerste winter in Alaska, komen Jack en Mabel dichter bij elkaar dan in tijden is gebeurd. Samen bouwen ze een sneeuwpop en hebben plezier. De volgende ochtend is de sneeuwpop verdwenen, maar is er iets sterkers dat licht in hun leven brengt. Haar naam is Faina… Wie is dit en waar komt ze vandaan?

Wat ik ervan vond

Zo, hallo hé! Mag ik dit moment gebruiken om van de virtuele daken te schreeuwen dat dit verhaal meer dan prachtig is?! Leuke, mooie, maar ook hartverscheurende momenten wisselen elkaar af. Een van de beste dingen in het boek is de ontwikkeling van de karakters en de relaties die daardoor in het verhaal ontstaan. Vanaf het begin werd ik al direct van emotie naar emotie geslingerd en het was geen moment saai. Hier en daar moest ik zelfs een traantje wegpinken. De rauwe werkelijkheid van het leven in Alaska in de jaren 20 wordt in dit verhaal op sprookjesachtige wijze beschreven. Dit noem ik kunst!

De personages

Alle personages in The Snow Child zijn perfect uitgewerkt. Ze hebben allemaal hun zwakke en sterke punten en zouden echt kunnen bestaan. Faina, het sneeuwkind is één van de coolste personages die ik ooit heb mogen leren kennen in een boek. Haar interacties met Mabel en Jack zijn zo schattig en de relatie die zich ontwikkelt tussen de drie is werkelijk prachtig. De buren, George, Esther en hun kinderen zijn hilarisch! Vooral Esther maakte me vaak aan het lachen. Een vrouw die zegt wat ze denkt en nergens voor terugdeinst. Zij laat zien hoe je kunt overleven in Alaska!

De conclusie van The Snow Child

Ik ben helemaal verliefd op The Snow Child. Dit boek staat vanaf nu in mijn top tien van favoriete romans. Het is een schitterend verhaal waarin verdriet en vreugde elkaar afwisselen. Een verhaal waar het rauwe landschap van Alaska op een sprookjesachtige wijze wordt beschreven. Of The Snow Child nu een echt sprookje is of niet, het is duidelijk dat het niet uitmaakt waarom of hoe dingen gebeuren; alleen dat ze gebeuren. Als je daar in gelooft, dan neemt dit boek je mee op een betoverende reis. Eowyn Ivey heeft een geweldig debuut geschreven!

Beoordeling

*Het boek is alleen in het Engels verkrijgbaar.

Toen Voor de val van Noah Hawley in 2016 werd gepubliceerd was ik eigenlijk al direct geïnteresseerd in het boek. Op dat moment was het aantal ongelezen boeken in mijn kast alleen zo groot, dat ik de aankoop van het boek toch even moest uitstellen. Ik werd dan ook aangenaam verrast toen ik twee weken geleden door de bibliotheek liep en dit boek zag liggen. Ik heb het boek dan ook direct mee naar huis genomen. Lees in deze recensie wat ik van het boek Voor de val vind.

De flaptekst

Op een mistige zomeravond gaan tien mensen in Martha’s Vineyard aan boord van een klein privévliegtuigje: negen rijke mensen die daar thuishoren, en een kunstenaar die toevallig aan boord belandt. Zestien minuten later is het vliegtuig neergestort in zee. De enige overlevenden zijn een jongetje van vier en Scott Burroughs, de kunstenaar, die het kind weet te redden. Afgewisseld met flashbacks naar de levens van de passagiers en bemanningsleden van het vliegtuigje die het niet overleefden, ontvouwt zich het verhaal van Scott, het jongetje en de fragiele vriendschap die zich ontwikkelt tussen dit onwaarschijnlijke duo. Langzamerhand rijst het vermoeden dat er iets achter de vliegtuigcrash zat – er zijn te veel bizarre toevalligheden. Waarom zaten er zo veel invloedrijke mensen aan boord van deze vlucht? Was het ongeval een mechanische of een menselijke fout, of was er iets anders aan de hand?

Eerste indruk

Voor de val heeft een zeer fraaie cover die direct mijn aandacht trok en waar ik met veel plezier naar kan kijken. Het heeft iets liefs, maar tegelijkertijd iets mysterieus. De cover maakt me nieuwsgierig! Het verhaal begint al direct vol actie, dit zorgde ervoor dat ik al vanaf pagina één midden in het verhaal zat en eigenlijk niet meer kon stoppen.

Het verhaal

Voor de Val begint vlak voor het moment dat een klein, maar erg luxe vliegtuig opstijgt. Als lezer maak je direct kennis met de bemanning en de bijzonder rijke passagiers. Het vliegtuig is afgehuurd door David Bateman, een mediatycoon. Hij, zijn vrouw Maggie – en hun kinderen JJ en Rachel, keren na een vakantieperiode terug naar de New York. Met hen reizen beveiliger Gil en het bevriende stel Ben en Sarah Kipling mee. Ben is partner bij een van de grote bedrijven op Wall Street. Tussen de passagiers is er één opvallend persoon en dat is Scott Burroughs. Scott is een verre van rijke kunstenaar en is alleen aan boord omdat hij een lift aangeboden kreeg. Zestien minuten na vertrek stort het vliegtuig de oceaan in. Alleen Scott en JJ overleven de crash. Was de crash een ongeluk, een technisch mankement of een aanslag? Er waren tenslotte mogelijk doelwitten aan boord. Vanaf dat moment wordt het verhaal verteld vanuit flashbacks en lees je wat er na de crash gebeurt. Het verhaal gaat vanaf dan onder andere in op hoe het verder gaat met Scott en de kleine jongen en hoe er een hechte vriendschap tussen hen ontstaat.

Wat ik van Voor de val vond

Voor de val gaat over vertrouwen, vriendschap en overleven. Na het lezen van de achterflap was ik ervan overtuigd dat het boek voornamelijk zou gaan over de vriendschap die tussen JJ en Scot ontstaat. Helaas was dit wat minder het geval dan ik had verwacht, dat vond ik een klein gemis. Wat interessant is aan dit boek, is dat het verhaal niet alleen over de crash gaat, maar dat er ook verhalen over de passagiers worden beschreven. Wie waren deze mensen? Met welke reden zaten zij aan boord? Wat speelde er in hun leven op dat moment en was er iets aan de hand waardoor de crash geen echt ongeluk was? Noah Hawley heeft al deze verhalen van de passagiers mooi in elkaar verweven en heeft met al deze facetten een meeslepend verhaal geschreven.

De personages

Er komen veel verschillende personages in het boek voorbij die allen hun eigen verhaal hebben. Dit zorgde voor veel vertakkingen in het verhaal, maar daardoor ook voor veel afwisseling. Sommige personages leken een stuk belangrijker dan anderen, persoonlijk zou ik voor minder personages gaan want er zijn niet veel personages nodig voor diepgang in een verhaal. Alle personages zijn wel goed uitgeschreven en dragen iets bij aan het verhaal. Aan het eind van het boek werd ik verrast door personages die mij aan het begin van het verhaal eigenlijk helemaal niet opvielen. Een leuk verrassingselement!

De conclusie van Voor de val

Voor de val wordt getypeerd als een New York Times-bestseller en daar ben ik het ook echt mee eens. Het verhaal hield van begin tot eind mijn aandacht vast en had een verrassend plot. Ondanks dat de achterflap mij een ander idee gaf over het verhaal, heb ik enorm genoten tijdens het lezen. Dit boek is een echte aanrader!

Beoordeling

Vector van Simon de Waal was het geschenkboek van de Spannende Boeken Weken in 2016. Toen ik even niet wist welk boek ik moest lezen, zag ik deze boven op mijn kast liggen! Een mooi kort verhaal, daar had ik zin in! Ik ben dan ook direct begonnen met lezen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

Tegen het einde van de Koude Oorlog verdwijnt een even mysterieus als dodelijk virus uit een Russisch laboratorium. Vijfentwintig jaar later, in Amsterdam, wordt Alex, de zoon van een gevluchte Russische wetenschapper, geconfronteerd met het duistere verleden van zijn dementerende vader. Als diens broer plotseling opduikt, openbaart zich een goed bewaard geheim. Zijn vader heeft echter weinig herinneringen meer aan vroeger. Heeft hij wel een broer? En waar is die opeens zo dringend naar op zoek?

Mijn eerste indruk

Korte verhalen, normaal gesproken ben ik daar geen fan van. Het is meer dan eens gebeurd dat een verhaal stopt terwijl ik nog zoveel meer wil weten. Nu moet ik jullie bekennen dat Vector vanaf pagina één wel volledig mijn interesse had. Er is namelijk direct actie, dat kan ik absoluut waarderen. Al in de proloog wordt er een onheilspellend gevoel opgeroepen. Ik dacht direct, dit kan nooit goed gaan!

Het verhaal

In de proloog wordt verteld hoe in 1988 een wetenschapper aan het Vector instituut besmet raakt met het marburgvirus. Omdat de man komt te overlijden, wordt het instituut onder de loep genomen. Terwijl dat gebeurt verdwijnt een groot aantal ampullen met het levensgevaarlijke marburgvirus. 35 jaar na de verdwijning van het virus wordt er opnieuw gezocht.

In Amsterdam (2016) bezoekt Alex regelmatig zijn dementerende vader, Arkady. Het lijkt met de dag slechter met hem te gaan en Alex maakt zich dan ook zorgen. Deze zorgen van Alex worden groter wanneer blijkt dat Arkady bezoek krijgt van zijn broer. Alex weet niet van het bestaan van een oom af. Dit roept vragen bij hem op en Alex komt dan tot het besef dat hij eigenlijk helemaal niets weet over het leven van zijn vader in Rusland. Al snel blijkt dat er veel geheimen bestaan waar Alex de antwoorden op moet vinden.

Wat ik ervan vond

Vector kent voldoende spanning en zorgt ervoor dat je geboeid blijft. Het is geen hoogstaande literatuur, maar het bevat wel de bouwstenen voor een goede thriller. Zo zijn er mensen in gevaar, wordt er gezocht naar antwoorden en tijdens de zoektocht naar antwoorden, ontstaan er steeds meer nieuwe vragen. Ook de actie ontbreekt niet in dit geschenkboekje. Wat ik wel jammer vind is dat Simon de Waal geen echt detectiveverhaal ervan heeft gemaakt, want dat is toch wel hetgeen waar hij echt goed in is.

De conclusie van Vector

Vector is een prima geschenkboek! De Waal weet hoe hij zijn lezers in het verhaal moet houden en is in staat om je telkens nieuwsgierig te maken naar meer antwoorden. Bij een geschenkboekje is het de kunst om in een beperkt aantal bladzijdes een aantrekkelijk en compleet verhaal te schrijven. De Waal heeft dat voor elkaar gekregen. Ondanks dat ben ik niet geënthousiasmeerd  om meer korte verhalen te gaan lezen.

Beoordeling

De tweeling van Tessa de Loo is een internationale bestseller die ik nog nooit eerder had gelezen. Toen ik dit boek van een kennis kon overnemen, heb ik dat natuurlijk gelijk gedaan. Zo’n beroemd en wereldwijd geroemd boek, dat moet wel goed zijn, toch? Lees in deze recensie of ik het hiermee eens ben.

De flaptekst

Twee bejaarde vrouwen, een Nederlandse en een Duitse, ontmoeten elkaar bij toeval in het Thermaal Instituut van het fameuze kuuroord Spa. Ze herkennen in de ander hun verloren gewaande tweelingzuster. Gedurende hun kuur – beiden lijden aan artrose – vertellen ze hun levensverhaal: het wordt de laatste kans om een kloof van bijna zeventig jaar verwijdering te overbruggen. Geboren in Keulen, in 1919, zijn ze na het overlijden van hun ouders door familieleden bruusk van elkaar gescheiden. Anna groeit op bij haar grootvader, in een primitief boers en katholiek milieu aan de rand van het Teutoburgerwald. Lotte belandt vanwege haar tbc in Nederland, bij een oom met sterk socialistische sympathieën. Door de slechte verhouding tussen de families raakt ook het contact tussen de beide zusjes verbroken.

De volstrekt verhollandste Lotte, die tijdens de oorlog joodse onderduikers heeft beschermd, staat aanvankelijk uiterst wantrouwig tegenover haar hervonden tweelingzus, maar wordt door de aangrijpende verhalen van Anna geconfronteerd met de keerzijde van haar eigen werkelijkheid: het lijden van gewone Duitsers in oorlogstijd

Mijn eerste indruk

Ik heb toevallig het boek met de filmcover. Deze vind ik vaak minder mooi dan de originele versie, dat is ook bij dit boek het geval. Al vanaf de eerste pagina werd mij duidelijk dat het boek zeer beschrijvend is en de schrijver graag alles tot in detail wil “laten zien”. Dit maakt het verhaal aan het begin niet erg vlot en ik moet dan ook eerlijk toegeven dat ik zeer moeilijk in het verhaal kwam. Ik wilde niet opgeven en hoopte dat er later in verhaal wat meer actie zou komen.

Het verhaal

Twee bejaarde vrouwen ontmoeten elkaar in het Spa. Al snel komen ze tot de conclusie dat zij elkaars tweelingzus zijn. Bijna zeventig jaar geleden zijn ze van elkaar gescheiden en opgegroeid in een totaal verschillende wereld. Tijdens hun kuur vertellen ze elkaar de geschiedenis van hun leven. Nadat hun ouders overleden, werd Lotte meegenomen naar Holland vanwege haar tbc. Daar groeit ze op bij een oom en zijn gezin waar later ook onderduikers wonen. Anna wordt door haar grootvader meegenomen naar een boerendorp, waar ze hard moet werken en te maken krijgt met een nare stiefmoeder. Beide hebben een totaal ander leven gehad en kunnen zich maar moeilijk inleven in elkaars leven en eerder gemaakte keuzes.

Wat ik ervan vond

Sodeju! Wat is De Tweeling een saai boek! Van begin tot eind voelde het als een gevecht om doorheen te komen. Ik snap niet waar al die positieve meningen over dit boek vandaan komen. De Loo gaat te veel in op onbelangrijke details. Het leven van de twee zussen was denk ik niet veel zwaarder dan dat van anderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het zijn oude vrouwen die de oorlog hebben meegemaakt en hun verhaal doen over hun ervaringen. Zeker niet schrikbarender of meer verhelderend dan andere verhalen die we kennen. Ik vond beide dames een beetje irritant. Anna moet een zeer sterke vrouw voorstellen, maar ik vond haar meer zo’n type van “O, heb jij je been gebroken? Ik heb twee jaar geleden mijn beide benen en neus gebroken.” Lotte is wel een iets fijner personage, haar verhaal is dan weer niet spannend genoeg om voor wakker te blijven.

De conclusie van De Tweeling

Er zit totaal geen spanningsopbouw in De Tweeling en het einde is zeer voorspelbaar. Tijdens het hele boek dacht ik “nu gaat het komen, dit is de reden waarom het boek is geschreven.” En dan kwam er weer een eindeloze passage zonder enige spanning. Het enige pluspunt in het boek vond ik de verhalen over de onderduikers bij Lotte thuis. Deze waren stuk voor stuk interessanter dan deze twee oude dames. Wel was de zinsopbouw in het boek vaak erg mooi, dit zorgde er wel voor dat het verhaal niet vlot doorleest.

Beoordeling

Secret Scouts en de vermiste President is het tweede deel uit de Secret Scouts serie.  In de vorige recensie hebben jullie kunnen lezen dat ik ontzettend enthousiast was over het boek Secret Scouts en de verloren Leonardo. Nadat ik dit boek uit had ben ik gelijk aan deel twee begonnen. Na het eerste deel had ik hoge verwachtingen. Lees in deze recensie of deze worden waargemaakt.

De flaptekst

Drie maanden nadat de vrienden Tom, Lisa, Sophie en Jack hun avontuur met Leonardo da Vinci ternauwernood hebben overleefd, staan ze voor een belangrijke keuze; om een geheimzinnige boodschap uit het verleden te ontrafelen moeten ze de wet overtreden of terug naar het verleden.

Tom wordt gegrepen door De Gooische Moordenaar en de vrienden belanden in levensbedreigende situaties. Dan blijkt opeens dat de Amerikaanse President wordt vermist. Ze zetten alles op alles om hem te vinden en te voorkomen dat de geschiedenis voor altijd verandert. Achterna gezeten door de politie en zij aan zij met Martin Luther King dringt langzaam tot hen door dat vrijheid niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Lukt het ze om de President ooit nog terug te vinden?

Mijn eerste indruk

Opnieuw een vette en mysterieuze cover! Eigenlijk hetzelfde als de vorige, maar dan in een andere kleur. Dit vind ik ontzettend mooi! Ik ben gek op series waarbij aan de cover te zien is dat het om een serie gaat. Bovendien staat het heel mooi in de boekenkast! Wat erg fijn is, is dat het boek eerst een korte terugblik geeft op deel één. Mocht je deel één een tijdje geleden gelezen hebben, dan ben je direct weer up to date! Ook worden voorafgaand aan het nieuwe verhaal feiten vertelt, leuk en informatief! Ook in dit tweede deel is er direct actie. Ik maakte me in de eerste regels zelfs al direct zorgen om de avontuurlijke en onbevangen Lisa.

Het verhaal

Secret scouts en de vermiste president gaat verder waar deel 1 is opgehouden. Namelijk de geheime boodschap: “kom naar één, één, één, zes, één“ van een man waarbij Leonardo da Vinci op bezoek was. Nieuwsgierig als het viertal is gaan Lisa, Sophie, Tom en Jack op onderzoek uit in de bibliotheek. Om extra informatie voor hun onderzoek te vinden besluiten ze zich met de tijdmachine te laten flitsen naar het jaar 1915. Ze komen in hun eigen dorp terecht en ontmoeten hier wereldberoemde kunstschilder. Nadat ze meer informatie hebben over de geheime boodschap maken ze meer sprongen in de tijd voor andere ontmoetingen en informatie. Dit is niet zonder gevaar want het viertal weet steeds in gevaarlijke situaties te belanden. Net als alles rustiger lijkt te verlopen, horen ze dat president Obama wordt vermist en dat dit door iemand komt die ze wel heel goed kennen. Zal dit goedkomen?

Wat ik ervan vond

Secret Scouts en de vermiste president is weer een zalig boek om je in onder te dompelen, avonturen mee te maken en je te verplaatsen in vier avontuurlijk tieners! Wat mij betreft is Secret scouts en de vermiste president nog beter dan het eerste deel. De opbouw van het verhaal is nog vlotter dan bij het eerste deel en personages, met allen hun eigen karaktertrekjes, worden nog duidelijker weergegeven. Dit zorgde ervoor dat ik met de bladzijde gekker werd op deze koters! Het is interessant om te lezen hoe Kind en Kind geschiedenis, kunst en tijdreizen in elkaar weten te verweven, zonder dat het saai wordt. Het verhaal is enorm avontuurlijk en er zitten veel wendingen in waardoor je alsmaar nieuwsgierig blijft.

De conclusie van Secret Scouts en de vermiste president

Dit rete-spannende boek heeft aan al mijn verwachtingen voldaan! Sterker nog, ik vond het beter dan deel 1. Het verhaal is ondanks alle geschiedenis die er in verwerkt is heel eigentijds. Een combinatie van Piet Mondriaan, Steve Jobs, Keizer Karel de Vijfde, president Obama en Martin Luther King. Je moet er maar opkomen! Ik raad beide boeken aan iedere avontuurlijke lezer aan! Tiener of niet. Gewoon hop naar die boekhandel en gaan met die banaan!

Beoordeling

Dennis en Wendel, bedankt dat ik dit boek heb mogen ontvangen en recenseren.

In december werd ik benaderd door Dennis Kind. Er was goed nieuws want het vervolg op Secret Scouts en de verloren Leonardo zou spoedig uitkomen. Het eerste deel was mij nog niet bekend, maar na wat research bleek dat het om een jeugdboek ging. Mijn interesse gewekt, want ik las dat dit een Dan Brown voor de jeugd is. En laat ik nu net weg zijn van Dan Brown en later mijn eigen kinderboekenwinkel willen starten. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

Als de vrienden Tom, Lisa, Sophie en Jack een vreemde schets krijgen verandert hun doodgewone leven van de ene op de andere dag. Ze gaan op onderzoek uit omdat ze willen weten waar de schets precies vandaan komt. Dan blijkt dat ze een groot geheim op het spoor zijn, waardoor ze in gevaarlijke situaties belanden.

Ze stelen een oud manuscript in Parijs, spelen mee in een eeuwenoud sportspel en moeten ongezien met een lijk door Florence zien te komen. Er is geen tijd te verliezen. Met gevaar voor eigen leven zetten ze de zoektocht voort. Zullen ze achter de waarheid komen rond het grootste geheim ooit: ‘De Verloren Leonardo’?

Mijn eerste indruk

Wat een vette en mysterieuze cover! Het roept direct de onderzoeker in mij op. Wat ik ook erg tof vind, is dat het boek start met een voorwoord waar feiten over Leonardo da Vinci worden besproken. Sommige van deze feiten waren niet bij mij bekend. Mega interessant! Ook als je geen tiener bent. 😉 Na het voorwoord begint de actie direct! Dit zorgt ervoor dat je als lezer snel in het verhaal zit. Na de eerste pagina’s wilde ik alleen maar meer weten. Dat is een goed teken. Secret Scouts en de Verloren Leonardo is een jeugdboek en dit is aan de schrijfstijl te merken. Ik vond dit juist heel vermakelijk en dacht telkens “hoe zou ik dit vinden als ik 11 was?”. Ik voelde mij weer even een onderzoekende tiener! Super gaaf!

Het verhaal

Sophie en haar zusje Lisa wonen in een oude boerderij in Oudelijst. Hun vader is een kunsthistoricus met een prachtige bibliotheek aan huis. Ze zijn super goede bevriend met Jack en zijn broertje Tom. Op een dag krijgen Sophie en Lisa een vreemde schetstekening van buurvrouw Zemel. Ze vinden het maar een merkwaardig object. Ook Jack en Tom vinden het een vreemd ding. Lisa is er van overtuigd dat zij dit in een boek van haar vader heeft gezien en wil op onderzoek uit. De vier gaan in haar vaders bibliotheek opzoeken wat het kan zijn. Daar stoten ze per ongeluk tegen een boekenkast aan. Het object verschuift en erachter ligt een geheime kamer met oude voorwerpen en een heel oud uitziend boek. Wat heeft de schets te betekenen, waarom wisten ze niet van deze kamer af en wat doet dat oude boek daar? Het begin van een wetenswaardig onderzoek.

Wat ik ervan vond

Secret Scouts en de verloren Leonardo is een heel stoer verhaal. De vier kinderen belanden in een enorm avontuur wat hen brengt naar Florence in 1475. Hiermee vormen zij een essentieel aandeel in de geschiedenis. Door deze stap terug in de tijd kom je als lezer veel te weten over deze tijd. De schrijfstijl is heel duidelijk voor tieners. Dit komt mede door de korte zinnen en scherpe dialogen. Ook zit er veel humor in het boek. Lisa is echt een eigenwijze en ondernemende boef en Sophie is een leuke nieuwsgierige meid met veel kennis. Dit zorgt voor grappige conversaties tussen de twee. Het verhaal wordt goed opgebouwd en interessante informatie wordt afgewisseld met avontuur. Een mooie combinatie! Het enige minpunt vond ik dat er twee keer in de tijd wordt gereisd. Voor mij had dat bij één keer mogen blijven. Dan was het verhaal iets vlotter geweest.

De conclusie Secret Scouts en de verloren Leonardo

Secret Scouts en de verloren Leonardo is een heerlijk jeugdboek. De goede mix tussen fantasie, avontuur, geschiedenis en kunst maken dit boek voor mij tot een parel. Secret Scouts is een aanrader voor elke tiener en iedere avontuurlijke volwassene die soms even uit zijn comfort zone wil.

Beoordeling

Dennis en Wendel, bedankt dat ik dit boek heb mogen ontvangen en recenseren.

Winter in New York van Chantal van Gastel heeft een jaar lang op mijn leeslijst gestaan. Waarom?! Ik wilde dit boek lezen tijdens een echte winterdag. De dagen rondom kerst en de temperaturen onder het vriespunt maakten dit tot het uitgelezen moment om aan dit boek te beginnen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

In Winter in New York verwacht Lois haar relatieproblemen te kunnen ontvluchten in de meest geweldige stad ter wereld. Maar een sneeuwstorm verstoort haar plannen. In ‘Een kerstbelofte’ staat Janna er na het verlies van haar grote liefde helemaal alleen voor op kerstavond. Of toch niet? Tess wordt gestrikt als kandidate in de succesvolle tv-show Love Shack waarin verre liefdes met elkaar herenigd worden. En in ‘Stop!’ brengt de kerstgedachte Mia op heel andere ideeën voor haar toekomst.

Mijn eerste indruk

Vanaf bladzijde één zat ik in het verhaal, wat een heerlijk feel good gevoel roept dit boek op. De cover alleen al, dat brengt toch een lach op je gezicht?! Tijdens de donkere dagen met de kerstboom naast me was dit echt genieten. Aan het begin van Winter in New York verteld Chantal van Gastel waarom ze deze verhalenbundel heeft geschreven en vertelt ze ook wat achtergrondinformatie over de korte verhalen, erg tof om te weten hoe de bundel is ontstaan!

Het verhaal

Het grootste verhaal in het boek gaat over Eloise. Zij is afgereisd naar New York om haar relatieproblemen te ontvluchten. Op haar tweede dag in New York is het letterlijk noodweer, een grote sneeuwstorm raast over de stad met een dik pak sneeuw tot gevolg. Aan het eind van de middag raakt Eloise zonder telefoon in dit noodweer verdwaald. Na een hevige woordenwisseling, met een lul van een vent, om een taxi staat ze machteloos midden in New York. Tot iemand haar komt redden.

Wat ik ervan vond

Heerlijk, heerlijk en nog eens heerlijk. Ik kan niet anders zeggen! Dit langste verhaal in Winter in New York is meer dan goed geschreven. Chantal weet zo beeldend te schrijven dat ik alles voor me zag. Een “minpunt” vond ik wel dat de overige verhalen zo kort waren. Het boek had van mij wel vijf keer zo dik mogen zijn. Dus eigenlijk is het geen minpunt. 😉

De conclusie van Winter in New York

Alles bij elkaar genomen voldeed Winter in New York volledig aan mijn verwachtingen. Het boek was het meer dan waard om bijna een jaar lang op mijn leeslijst te staan. Alles wat je nodig hebt in een feel good roman komt aan de orde en ik heb enorm genoten van dit verhaal! Na het lezen van dit boek zou ik het liefst een ticket naar New York willen boeken, maar dan wel met mijn vriend! Ik kan dit boek aan iedereen die gek is op feel good romans, winter, New York, kerst en lekker eten (iedereen dus), aanraden.

Beoordeling

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine van Ransom Riggs was een boek dat al jaren op mijn TBR-lijst stond. Ondanks dat ik het boek al meerdere keren in de boekenwinkel in mijn handen heb gehad, kwam het er steeds niet van. Nu de film in de bioscoop draait, kon ik dit toch echt niet heel veel langer uitstellen. Wat ben ik blij dat ik het boek eindelijk gelezen heb! Lees in deze recensie waarom.

De flaptekst

“Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis en een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven…”

Mijn eerste indruk

Laat ik beginnen bij het begin, ik vind de cover enorm aantrekkelijk! Het heeft iets mysterieus en is misschien zelfs een beetje griezelig. Het hele boek is overigens prachtig geïllustreerd, het lettertype is mooi, versieringen onderaan de pagina’s en last but not least staan er foto’s in het boek die ook voorkomen in het verhaal. Soms zijn die foto’s best… bijzonder, een beetje griezelige beelden die bijdragen aan de sfeer in dit boek. Daar komt bij dat het verhaal al vanaf de eerste bladzijde sterk tot de verbeelding spreekt en ik direct nieuwsgierig was naar wat de hoofdpersoon, een ietwat doorsnee jongen, te maken had met die mysterieuze opmaak van het boek.

De band tussen een “gewone” jongen en zijn buitengewone opa

Van jongs af aan is Jacob, de hoofdpersoon in het boek, al erg hecht met zijn opa en kijkt hij erg tegen deze wijze man op. Opa Portman heeft paranoïde neigingen, maar dit doet niet af aan de speciale band tussen de twee. Op de avond dat Opa Portman sterft, geeft hij Jacob een mysterieuze laatste boodschap. Jacob begrijpt de boodschap niet direct, dit komt mede door een monster die hij op hetzelfde moment ziet. Jacob denkt in eerste instantie dat dit monster zijn opa heeft vermoord, maar niemand gelooft hem en al snel wordt hem een acute stressreactie aangepraat.

Een bijzondere reis naar Wales

Toch kan hij zich er niet bij neerleggen en om antwoorden te vinden op zijn vragen reist hij samen met zijn vader af naar een eiland in Wales. Een plek waar zijn opa vroeger in een weeshuis woonde en veel over verteld heeft, dit deed hij in de vorm van een sprookje aan de hand van enge foto’s van kinderen die iets ‘bijzonders’ uitbeeldden. Op het eiland vind Jacob steeds meer antwoorden op zijn vragen maar tegelijkertijd ontstaan er ook nieuwe vragen. Zo vind hij foto’s die lijken op de foto’s die zijn opa hem vroeger altijd liet zien. Het sprookje dat zijn opa altijd vertelde blijkt opeens helemaal geen sprookje maar realiteit… De vraag is of het wel zo verstandig is als Jacob achter deze waarheid met een gruwelijk randje komt. Jacob komt voor een beslissing te staan die zijn hele leven op zijn kop gaat zetten…

Wat ik ervan vond

Yes, een fantasy boek dat mij helemaal meeneemt naar een andere wereld. Ik ben heel enthousiast over De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine! Riggs heeft een enorm creatieve en unieke schrijfstijl. Je krijgt niet direct antwoorden op de vragen die bij je opkomen tijdens het lezen, Riggs maakt je daarom steeds nieuwsgieriger! Hierdoor wordt er tijdens het lezen een gevoel van spanning gecreëerd zonder dat het hele verhaal vol met actie zit.

De buitengewone personages

Het boek is vanuit de ik-vorm geschreven, waardoor het gemakkelijk is om je in te leven in Jacob zijn situatie. Jacob is op het eerste gezicht een beetje een saaie jongen, maar de manier waarop hij met gebeurtenissen omgaat maken hem alles behalve oninteressant! Zijn vader daarentegen is een oersaaie man zonder enig enthousiasme. Zijn enige pluspunt is zijn rijkelijke liefde voor Jacob. Een band die hij met zijn eigen vader, Opa Portman, nooit zo heeft ervaren. Over andere personages kan ik niet uitweiden zonder enorm te “spoileren”.

De conclusie van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is fantastisch geschreven, zit ijzersterk in elkaar en zuigt je mee in een bijzonder huiveringwekkende wereld. Daarnaast is het verpakt in een prachtige vormgeving met indrukwekkende en griezelige foto’s. Al met al is het een verhaal dat me nog lang bij zal blijven. Ik raad dan ook iedere tiener, volwassene, man of vrouw aan om het boek te lezen!

Beoordeling