Achter gesloten deuren, misschien beter bekend met zijn Engelse titel Behind closed doors, is een wereldbekende thriller die al enkele jaren geleden is uitgekomen. Tijdens mijn laatste vakantie had ik zin een rauwe psychologische thriller en besloot dat dit hem werd. Lees in deze recensie of deze voor mij nog nieuwe auteur mijn hart wel of niet kan beroeren. Gaat ze Samuel Bjørk of een van mijn andere oude favorieten van de troon stoten? Let’s see!

De flaptekst

“Iedereen kent wel een echtpaar als Jack en Grace: hij is knap en rijk, zij is charmant en elegant. Mensen om jaloers op te zijn, als je ze niet aardig zou vinden. Je zou Grace beter willen leren kennen. Maar dat is moeilijk, want Grace en Jack zijn altijd samen. Sommigen zouden dit ware liefde noemen. Anderen zouden zich misschien afvragen waarom Grace nooit de telefoon opneemt. En waarom ze nooit op visite komt, ook al werkt ze niet. En waarom een slaapkamer van hun huis tralies voor het raam heeft.”

Mijn eerste indruk van Achter gesloten deuren

Wat een leuk mens die Grace, ik kan wel een drankje met haar gaan drinken. Snap wel dat dit een vrouw is waar een personage als Jack op kan vallen. Dit gaat een thriller worden. Ik kon me in het begin niet voorstellen dat ik na een aantal bladzijde doodsbang zou kunnen zijn. Stiekem al kriebels in mijn buik voor die leuke personage….je kent het wel! Al snel zit ik helemaal in het verhaal.

Waar het boek over gaat

Achter gesloten deuren gaat over het ogenschijnlijk perfecte huwelijk tussen Jack en Grace. Jack is charmant, knap en sympathiek, en lijkt alles voor elkaar te hebben. Hij is de man waar Grace en menig andere vrouw haar hele leven van droomt. Grace is zijn lieftallige echtgenote, een prachtvrouw die haar man op elk vlak steunt en nooit van zijn zijde wijkt. Etentjes bij hen thuis zijn op perfecte wijze georganiseerd en ze laten beide nooit een steek vallen. Hun huwelijk lijkt volkomen in balans. Daarnaast accepteert Jack vanaf het begin de gezinssituatie van Grace. Ze heeft een gehandicapt zusje waar ze enorm om geeft. Vanaf moment een geeft Jack aan ook voor haar te willen zorgen. Het is allemaal zo perfect…dat het bijna niet meer geloofwaardig is. Is dit echte liefde of zit hier meer achter?

Een duister verhaal

Shit, ik had het mis jongens! Het huwelijk van Jack en Grace is een hel!!! Jack is een manipulatieve, psychopathische man die het leven van Grace tot een ware hel maakt. Hij slaat haar niet, raakt haar zelfs niet aan, maar de manier waarop hij haar wel onderdrukt, is sick! Grace is totaal van hem afhankelijk, kan overdag niet uit huis ontsnappen, heeft geen communicatiemiddelen en Jack is haar bovendien continu tien stappen voor. De toekomst van haar leven en dat van haar zusje wordt bepaald door Jack. Ontsnappen lijkt onmogelijk…

Wat ik ervan vond

Er zijn twee duidelijke verhaallijnen en die lopen mooi in elkaar over. Ze zijn duidelijk aangegeven en dat maakte het lezen erg aangenaam. Hoe is het mogelijk dat iemand je gevangen houd in een huwelijk en dat er niets, maar dan ook helemaal niets is wat je kan doen om dit te veranderen? Het boek wekte bij mij heel veel frustratie op. Ik voelde mij samen met Grace machteloos staan tegenover Jack. Het einde was niet heel verrassend. Maar ondanks dat raakte de laatste bladzijde mij enorm. Wat bijzonder en wat mooi.

Conclusie van Achter gesloten deuren

Het verhaal steekt goed in elkaar en zorgt ervoor dat je als lezer met een voldaan gevoel het boek dichtslaat. Ondanks dat ik zeer te spreken ben over de schrijfstijl van B.A. Paris en ik heb genoten van het boek is ze niet direct mij favo thriller auteur geworden. Mijn liefde voor mijn gouden oude Samuel Bjørk blijft, maar ik raad het boek zeker aan!

Beoordeling:

De jongen in de sneeuw van Samuel Bjørk is inmiddels al een aantal maanden uit. Ik heb duidelijk onder een steen gelegen (in werkelijkheid aan de andere kant van de wereld gezeten). Want ik zat al maanden op een nieuw boek van hem te wachten en ik kwam er pas twee maanden nadat hij was uitgekomen achter. OEPS. Sorry, Samuel Bjørk. Je blijft een van mijn favoriete thriller auteurs. De liefde is niet voorbij, je was alleen even uit mijn zicht. Lees in deze recensie of mijn liefde voor Samuel Bjørk’s boeken blijft, of dat het afneemt…

De flaptekst

“In een bergmeer wordt een 21-jarige ballerina gevonden, bruut vermoord. De politie vindt in het bos vlakbij een camera op een statief, precies gericht op de plaats delict. Het nummer “4′ is in de lens gekrast. Inspecteur Holger Munch is met verlof om te zorgen voor zijn dochter, maar besluit om terug te komen voor het onderzoek naar de ballerina. Mia Krüger, net ontslagen uit een afkickkliniek, is op weg naar een welverdiende vakantie in de Cariben wanneer Munch opduikt en haar vraagt om zich over de zaak te buigen. Ze besluit haar vakantie uit te stellen en te helpen met het onderzoek. Als Mia ook nog een van corruptie verdachte collega in de gaten moet houden, komt alles in een levensgevaarlijke stroomversnelling.”

Mijn eerste indruk van De jongen in de sneeuw

Oeh lala, vanaf de eerste zin voel je dat er iets onheilspellends gaat gebeuren. Samuel Bjørk kan als geen ander een angstvallig ijzingwekkende toon neerzetten in een paar zinnen. Ik ben in bed begonnen met lezen, dit ging natuurlijk mis. Een onrustige slaap was het gevolg. Ik kon niet wachten om de volgende dag verder te lezen.

Waar het boek over gaat

In De jongen in de sneeuw van Samuel Bjørk, het ijzingwekkende vervolg op Ik reis alleen en De doodsvogel, keert het beroemde rechercheteam Holger Munch en Mia Krüger terug. Dit is het begin van de hernieuwde samenwerking van Munch en Krüger. Eigenlijk hadden de twee compleet andere plannen  want Krüger komt net uit de afkickkliniek en Munch is met verlof om voor zijn dochter te zorgen. Toch pakken ze de zaak op. De jongen in de sneeuw begint intrigerend. In een ijskoud meer wordt een dode ballerina gevonden. De jonge vrouw is op gruwelijke wijze omgebracht. Vlak bij het meer vindt de politie een camera op een statief. De camera staat precies op de plek van de moord gericht. In de lens is het nummer 4 gekrast. Waar zal het rechercheteam beginnen?

Wat ik ervan vond

Samuel Bjørk laat de privéproblemen van de rechercheurs samen oplopen met moord en doodslag. Dit zorgt voor meer diepgang in het verhaal. Het is vooral Mia Krüger, die associaties ziet en verbanden legt waar anderen vastlopen, die deze thrillers zo interessant maakt. Het boek is minder spannend dan de andere twee delen, maar ik vond het onderzoek veel interessanter. Het team wordt telkens beter in hun werk. Ik heb genoten van het boek.

Conclusie van De jongen in de sneeuw

Een goed boek. Maar eerlijk is eerlijk, de ontknoping kwam naar mijn mening een beetje uit het niets, waardoor dit op het randje van de geloofwaardigheid komt te hangen. Daarentegen is de proloog geweldig en wordt samen met de titel pas op het allerlaatste moment duidelijk. Ik blijf gek op de schrijfstijl van Samuel Bjørk, maar de eerdere delen Ik reis alleen en De doodsvogel vond ik wel spannender. Vandaar de onderstaande beoordeling.

Beoordeling:

Jullie weten allemaal al dat ik gek ben op thrillers. Hoe spannender, hoe beter! En van een nachtje wakker liggen…kan ik niet wakker liggen, want voor een boek doe ik dat graag. Van mijn lieve collega en naamgenoot Rachel mocht ik het boek Laat me niet alleen van Gilly MacMillan lenen, een voor mij nog onbekende auteur. Ik heb het boek trouwens in het Engels gelezen met de titel What she knew, totaal anders he? Ik denk dat ik de Engelse titel beter vind. Lees in deze recensie of het boek en de auteur mij bevallen.

De flaptekst

“Op de dag dat Ben, de achtjarige zoon van Rachel Jenner, vermist raakt stort Rachels wereld in. Ze is compleet onvoorbereid op de felheid waarmee ze wordt aangevallen door de media. Van de krant tot blogs: iedereen heeft een mening over haar. Ze liet Ben eventjes alleen en nu is hij verdwenen – het hele land vindt dat zij schuld aan zijn verdwijning heeft. Maar wat heeft er werkelijk die middag plaatsgevonden? Radeloos gaat ze op zoek naar hem. Gevangen tussen angst over het lot van haar zoon, de druk van het politieonderzoek en van de publieke opinie moet Rachel de afschuwelijke waarheid onder ogen zien: er is niemand, zelfs niet in haar familie, die ze kan vertrouwen…”

Mijn eerste indruk van Laat me niet alleen

Yummy, vanaf de eerste pagina een hoofdpersoon die me aanspreekt, fijn! Maar vanaf hoofdstuk twee kom ik erachter dat het boek vanuit verschillende personages wordt verteld. Dit kan ervoor zorgen dat een boek geweldig is, maar meer dan eens zorgt dit voor een enorme domper. Zoals bijvoorbeeld bij In het water van Paula Hawkins het geval is. Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat Gilly MacMillan dit kunstje wel onder de knie heeft. Let’s see!

Waar het boek over gaat

Rachel Jenner is een alleenstaande moeder. Wanneer haar zoontje Ben Finch tijdens een boswandeling spoorloos verdwijnt komt haar leven op zijn kop te staan. Rachel dacht dat het geen kwaad kon hem alleen vooruit te laten lopen naar een speelplek. Eenmaal daar aangekomen bleek Ben verdwenen te zijn. Een onderzoek wordt gestart Wanneer Rachel tijdens een persconferentie afwijkt van het door de politie omschreven protocol, lijkt het helemaal mis te gaan… Gaan ze Ben ooit nog vinden?

Wat ik ervan vond

Sick! Echt goed! Niet meer dan eens werden mijn gedachten door elkaar geschut. Op elke pagina dacht ik zo’n beetje wel dat iemand anders de dader was. En waar ik er op het ene moment nog van overtuigd was dat kleine Ben nog in leven was, dacht ik het andere moment….die is er niet meer. Gilly MacMillan heeft in dit boek keiharde en levensechte personages neergezet. Personages met enorme issues, die tegelijkertijd onvoorwaardelijk van andere mensen houden. Heel knap gedaan.

Conclusie van Laat me niet alleen

Het is een heftig, aangrijpend verhaal, dat je vanaf de eerste bladzijde pakt. De gevoelens van de personen zijn mega realistisch beschreven. Gilly MacMillan schrijft super to the point en krachtig. Ze eindigt haar hoofdstukken met spannende cliffhangers, om in het volgende hoofdstuk de zaak vanuit de andere hoek te belichten, waardoor je telkens verder wilt lezen om te weten hoe het afloopt. Hou je van thrillers? Dan moet je Laat me niet alleen zeker gelezen hebben.

Beoordeling: