Blessed be the fruit

Confession: I first saw the tv series before reading the book. The book had been on my to-read list for quite a while, but it wasn’t until The Testaments came out that I really felt that I needed to read it now. I bought beautiful hardcover versions of both books. Did I enjoy the book as much as the tv series? Read it below!

The book cover

The story

What used to be the United States has largely turned into Gilead. A society that lives strictly by certain interpretations of the bible. The laws are extremely strict. Offenders are likely to be punished by torture and/or death. For example, women are not allowed to read or write anymore, you must be married to have a relationship, homosexuality is not allowed, self-determination is not allowed and the list goes on.

Because the birth rate had plummeted, the people in higher society are entitled to a handmaid if they cannot have babies of their own. That means that fertile women are ‘given’ to families. They are forced to get pregnant by the man of the house.

The story revolves around one of these handmaids, you don’t learn her real name in the book but she is called Offred (because she belongs to Fred). We follow her life in Gilead.

My opinion

It is such a well-written, well though out scary, dystopian story that actually could happen. The different characters and roles are so interesting! Like the Aunts, (the only women allowed to read), the handmaid’s, the commanders, the eyes etcetera.
Although this is almost never the case, this time the tv series is actually better than the book in my opinion. Mostly because Offred is more feisty in the tv series and more docile in the book. I prefer her more rebellious nature in the tv series. However, this book is definitely a must-read. The world Atwood creates is very believable, which makes it powerful and scary.

Conclusion of The Handmaid’s Tale

This is a really good book. If you want to see the tv series as well, I recommend you to first read the book because I think that’s an easier switch to the slight changes in the series. If you already seen the series, you don’t really have to read The Handmaid’s Tale in order to read The Testaments. However, I do recommend you will because reading is fun. 🙂

Verdict

Na weken, wat zeg ik, maanden van afwezigheid is het tijd voor een recensie. En als ik dan terug van weggeweest ben, dan moet ik natuurlijk wel met een parel van een boek komen. Dus Spijkerschrift it is! 😉 Sorry jongens, ik zal jullie nooit meer 5 maanden laten wachten.

Soms, heel soms gebeurd het dat je per ongeluk jaren lang een boek in de kast hebt. Ongelezen, onder het stof met een vergeelde prijssticker. Je weet eigenlijk niet zo goed waarom hij ongelezen is. Waarschijnlijk was de tijd er niet naar. Soms voelt het gewoon niet goed om aan een boek te beginnen. Het is te zwaar, of misschien te licht. Je kent het wel. Vorige week was ik op zoek naar het boek van mijn moeder toen Spijkerschrift van Kader Abdolah ineens afgedankt op de vloer lag. Niet oké! Het voelde alsof het nu wel de juiste tijd was om hem te lezen. Zo gezegd, zo gedaan. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

Mijn eerste indruk van Spijkerschrift

Een gefrustreerde zoon, die in het reine probeert te komen met het verleden door het spijkerschrift van zijn doofstomme vader op papier te zetten. Is het niet interessant dat wanneer ik zoek naar het boek van mijn moeder, ik een boek met dit onderwerp vind? Het maakte me nieuwsgierig. Al na een paar pagina’s lees ik de volgende prachtige zin; “Zijn wereld was de wereld van zijn verleden, van wat voorbij was, van wat hij had geleerd en van zijn herinneringen. De weken, maanden en jaren kende hij niet. Tijd had voor hem geen betekenis”. Ik heb de zin drie keer gelezen, prachtig! Dit belooft veel goeds.

Waar het boek over gaat

Deze autobiografische roman bevat veel dingen. Liefde, verraad, dood en religie in een even sprookjesachtige als woelige setting. Daar waar politiek, geschiedenis, aardrijkskunde, religie, vluchtelingen en ontheemding een grote rol spelen. Ondertussen vertelt het ook een persoonlijk verhaal over een geschoolde man, Ismaiel en zijn vader Aga Akbar, de doofstomme tapijtmaker.

Aga Akbar heeft in de loop van zijn leven een boek geschreven in een eigen ontworpen spijkerschrift. Na zijn dood in de bergen wordt het boek bij zijn naar Nederland gevluchte zoon Ismaiel bezorgd. Ismaiel probeert het leesbaar te maken, net zoals hij zijn vader vroeger verstaanbaar moest maken. Zo tovert Kader Abdolah het leven van Aga Akbar en zijn zoon Ismaiel tevoorschijn.

Via de persoonlijke geschiedenis van zijn familie en ouderlijk huis schetst hij tevens de recente geschiedenis van de 20e eeuw. Historische gebeurtenissen en sociale veranderingen wisselen elkaar af. De twee sjahs, Mossadegh en Khomeini nemen hun tijd op het podium, elk hun sporen achterlatend. De Sovjet-Unie doemt op langs de grens; Saddam Hussein verklaart de oorlog; het westen haalt olie op. Kortom een verwarrende wereld voor een man die niet kan horen of praten, met een zoon die links georiënteerd is en hem zelfs ge/misbruikt in zijn revolutionaire strijd.

Wat ik ervan vond

Een goede roman schrijven is één ding. Een goede roman schrijven in een taal die niet jouw eerste taal is, is iets anders. Dat is, naar mijn mening, een knap staaltje meesterwerk! Kader Abdolah zegt vaak dat hij in het begin van zijn carrière in het Nederlands maar een beperkt aantal woorden beschikbaar had. Het is precies dat wat naar mijn mening veel heeft bijgedragen aan zijn onderscheidende, poëtische stijl. Waar veel Nederlandse schrijvers zoveel mogelijk moeilijke woorden op een pagina gooien om iets simpels te vertellen, weet Kader jou alles te vertellen met weinig woorden. Ontzettend mooi! Daarnaast is het interessant dat hij de rijke geschiedenis van zijn land tussen de regels door vlecht in een krachtig familieverhaal, zonder dat het “Wikipedia-achtig” aanvoelt.

De verschillende personages, onder meer de dichtende oom Azem Khan en Ismaiels zusje Goudklokje zijn interessant, maar het is vooral de vader-zoon verhouding die het boek doet leven. Het omvat de complexiteit van gevoelens binnen hun relatie, maar is tegelijkertijd ingetogen en liefdevol.

De conclusie van Spijkerschrift

Het mysterie binnen het verhaal is ons onvermogen om te weten wat Aga Akbar denkt en voelt. Hij zit gevangen in een zintuiglijke wereld zonder gehoor of spraak en communiceert via eenvoudige gebarentaal. De roman doet geen poging om zijn werkelijke ervaring weer te geven. En dat maakte het voor mij moeilijk om me met hem te identificeren. Dit is voor het eerst dat een karakter mijlenver van mij afstaat en dat maakte me enorm nieuwsgierig. Ik wilde alleen maar meer van hem weten, meer voelen, meer verstaan. Ja, Spijkerschrift is een ontroerend boek, een knap boek. Een boek dat het verdient om nog door velen gelezen te worden. Dus ga naar die boekhandel en koop hem!

Beoordeling

As I have Amazon Prime, every once in a while they offer me a free audiobook. I much prefer paper books, but I thought why not? Because of the offer, I chose Becoming because I already read a lot of great reviews. Next to the audiobook, I also bought the e-book so I read it half/half. It turned out its nice to listen to a book while traveling to and from work.

The book cover

An intimate, powerful, and inspiring memoir by the former First Lady of the United States

In a life filled with meaning and accomplishment, Michelle Obama has emerged as one of the most iconic and compelling women of our era.

As First Lady of the United States of America-the first African-American to serve in that role-she helped create the most welcoming and inclusive White House in history, while also establishing herself as a powerful advocate for women and girls in the U.S. and around the world, dramatically changing the ways that families pursue healthier and more active lives, and standing with her husband as he led America through some of its most harrowing moments. Along the way, she showed us a few dance moves, crushed Carpool Karaoke, and raised two down-to-earth daughters under an unforgiving media glare.

My first impression

The book is chronological and starts off with her youth. It is interesting to read about where she came from. She grew up with parents who stimulated her to reach high and to not give up. She was raised on the South Side of Chicago, a neighborhood getting worse as she grew up. I am curious to read more about her later life!

The story

The book is divided in three parts: becoming me, becoming us and becoming more. It first tells of her youth, growing up as an African-American female on the South Side of Chicago in a cramped up apartment. Her family was tight-knit. Her parents supported her along the way and made sure she got the best education possible. It then continues to her going off to Princeton and Harvard Law School.

When she started working as a lawyer, she met Barack Obama. Even when they started dating he was driven to make the world a better place for others. She describes the times when Barack was a senator, they got married and had kids and eventually his running for president.

And then she became the First Lady. She started her own initiatives, without getting too political. Meanwhile, she was balancing being a mother, getting used to all the staff, her anonymity lost, the threads they got and all the tasks that you get when you become First Lady.

The book ends when Donald Trump is elected to be the new president.

My opinion

I never knew a lot about Michelle Obama, but now I feel I do. The book is a very intimate and open portrait of her. She is very honest about her insecurities and worries which makes her very likeable and real. She came a long way, being born both African-American and female in the United States.

What I really liked about the book, is that it really humanized her. Despite of Barack and her being in the powerful position they were in, they never forgot people who were impoverished or went through devastation such as shootings or natural disasters. It seemed they really wanted the best for their family, the nation and the world.

She really seems inspiring, empathic, empowering and strong-willed. Finishing the book, it felt like saying goodbye to a friend.

Conclusion of Becoming

I loved this book! The only point of criticism is that I would have wanted to read more about the time during the presidency. However, the book is about her and her becoming, so I do understand the chapter divide. I highly recommend reading this book, as it opens your eyes to not only her life, but also being African-American and female in the political world of The United States.

Verdict