Lampje van Annet Schaap is eigenlijk een jeugdboek. Een vriendin praatte er echter zo lovend over dat ik het wel moest lezen. Een lieve vriend gaf het mij cadeau en dus ging ik direct lezen! Is dit boek ook interessant voor volwassenen? Lees het in de recensie!

Achterflap

Dit is een verhaal over de zee.
Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten, over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont, een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken en over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.
Maar vooral over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht.

Mijn eerste indruk

Wat is dit fijn en mooi geschreven! Ik zit direct in het verhaal en wil het verder lezen. Het lijkt tot nu toe ook zeker geschikt voor volwassenen. Natuurlijk moet je dan ook weten wat te verwachten: een jeugdboek. Het boek heeft de Gouden Griffel gewonnen in 2018, ik denk dat ik wel weet waarom.

Het verhaal

Emilia, die van haar vader de bijnaam Lampje krijgt, woont in een vuurtoren. Haar moeder is overleden en nu moet zij elke avond het licht van de vuurtoren aandoen. Wanneer de lucifers op zijn, en zij door storm en regen naar het dorp moet om nieuwe te halen, ontsteekt het licht voor één keer niet. Er slaat een schip stuk op de kliffen. Om de schade terug te betalen moet ze voor 7 jaar werken in het Zwarte Huis van de admiraal. Men zegt dat daar een monster woont…

Wat ik van Lampje vond

Wat een mooi verhaal! Ik kon het boek bijna niet wegleggen. Het is een boek over moed, verlies, liefde en acceptatie. De karakters in het boek voegen allemaal wat toe en zijn levendig beschreven. Wat mij betreft is dit boek ook zeker geschikt voor volwassenen. Met het volwassen oog is het feit dat zij niet naar school gaat en moet werken wel wat pittig. Als het was verschenen toen ik nog een kind was, was het vast één van mijn lievelingsboeken geweest.

Beoordeling Lampje

Dompel je zelf onder in een wereld van zeemeerminnen, moed, acceptatie en levendige karakters. Ik vond het een bijzonder verhaal en mooi vormgegeven. Ik heb de hardcover versie, maar ik begreep dat later in 2021 ook een paperback versie verschijnt. Bij dit boek vind ik het wel echt een meerwaarde om het fysieke boek te hebben in plaats van het e-book.

Beoordeling

Pieter van Os met Liever mens dan dier de Libris Geschiedenis Prijs 2020. Naast deze winst hoorde ik meerdere mensen erg positief over dit boek praten. Omdat al mijn boekenkasten vol zitten ben ik voor het e-book gegaan. Het boek gaat over de zoektocht naar het onwaarschijnlijke overlevingsverhaal van een uitzonderlijke vrouw die de Tweede Wereldoorlog overleefde. Dat klonk wel als een boek dat mij zou bevallen. Was dat zo? Lees het hieronder!

Achterflap

Een familie van fanatieke nazi’s hield van haar als van een eigen dochter. Zelf werd ze verliefd op een Duitse ingenieur met een speldje van Hitlers partij in het knoopsgat van zijn revers. Anni Gmitruk, Volksduitse uit oostelijk Polen, vertelde niemand wie ze werkelijk was: Mala Rivka Kizel, een joods meisje uit een groot orthodox gezin in Warschau.

Terwijl haar familie werd omgebracht, wist Mala door een mix van veerkracht, taalgevoel, geluk en charme te ontkomen aan Duitse soldaten, een Oekraïense verrader en de hooivork van een antisemitische boer. Via Israël belandde ze uiteindelijk in Amstelveen, waar ze nog altijd woont.

Mijn eerste indruk van Liever dier dan mens

Het joods-orthodoxe meisje Mala groeit op in een streng gelovig gezin in Polen. Haar vader en broers raken haar niet eens aan, dat zegt veel over hoe streng ze waren. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog moeten ze naar het getto in Warschau. Het boek is direct interessant. Wel passeren veel namen, plaatsen en details de revue, daar moet je zin in hebben.

Het verhaal

Mala zit in een katholieke klas door toeval,  daar leert ze Pools spreken. Haar familie zelf spreekt het niet. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog moet haar familie naar het getto in Warschau. Zij weet uit het getto te ontsnappen en komt uiteindelijk terecht in Duitsland. Ze verandert haar naam naar Anni Gmitruk. In Duitsland wordt ze Volksduitser verklaard (terwijl ze dus eigenlijk joods-orthodox is).  Ze komt terecht in een nazistische familie die goed en lief voor haar zijn. Ze overleeft de oorlog. Haar familie niet.

Pieter van Os heeft grondig onderzoek gedaan, het verhaal wisselt tussen de geschiedenis van Mala en zijn eigen onderzoek. Ook graaft hij dieper in de geschiedenis van het joodse bestaan in Polen en de jodenvervolging. Hij spreekt ook met Mala in Amstelveen, waar zij tegenwoordig woont.

Wat ik ervan vond

Dit is een goed onderzocht, onwaarschijnlijk overlevingsverhaal. Het is bijzonder dat Pieter van Os Mala zelf nog kan spreken, gezien het feit dat de overlevenden van de Tweede Wereldoorlog vaak te oud of ondertussen overleden zijn. Dit soort boeken zullen steeds minder verschijnen.

Ik vind het interessant hoe Van Os het heeft aangepakt. Zo heeft hij zelfs gesproken met een zoon van de nazistische familie waar Mala verbleef. Met de hoeveelheid die hij heeft onderzocht, is het toch nog een goed leesbaar boek geschreven. Dat zullen zijn journalistieke vaardigheden wel zijn!

Conclusie van Liever dier dan mens

Een interessant boek dat ik iedereen met interesse in de Tweede Wereldoorlog en non-fictie aanraad. Het is geen page-turner door de hoeveelheid details, maar dat hoeft ook niet altijd. Het is een indrukwekkend levensverhaal en diepgravend onderzocht.

Beoordeling

Na het prachtige boek A man called Ove las ik nu Britt-Marie was hier van Fredrik Backman. Ik las hem in het Engels (Britt-Marie was here) maar het boek is ook in het Nederlands beschikbaar. Was ik net zo onder de indruk van dit boek? Lees het in de recensie!

Achterflap van Britt-Marie was hier

Mijn eerste indruk

Fredrik Backman heeft een talent voor het creëren van moeilijke maar sympathieke karakters. Britt-Marie is er absoluut weer zo eentje, iemand die helemaal vast zit in haar eigen patroon maar duidelijk wel een goed hart heeft. Ik zit vrijwel direct in het verhaal en ik wil alleen maar doorlezen!

Het verhaal

Wegens omstandigheden moet Britt-Marie op zoek naar werk. Doordat ze de recruiter bij het uitzendbureau stalkt, vindt ze uiteindelijk een baan in het verlaten dorp Borg. Ze gaat er heen en ontmoet al gauw bijzondere maar toch alledaagse mensen. Ze verlangt terug naar haar vorige leven en ziet haar bestaan in Borg als tijdelijk.

Toch wordt ze steeds meer in het leven in Borg getrokken. Zo wordt ze de nieuwe voetbalcoach van het lokale team, sluit ze vriendschappen en raakt ze ook wel gehecht aan haar nieuwe bestaan. Gaandeweg wordt haar karakter steeds meer uitgediept en krijg je een kijkje in hoe zij door anderen altijd klein is gehouden. Zal ze uiteindelijk blijven in het Borg, waar zij zo zichzelf mag zijn?

Wat ik ervan vond

Fredrik Backman heeft weer een mooi verhaal met een lach en een traan geschreven. Als meer van zijn boeken zo goed zijn, dan wordt hij toch wel één van mijn favoriete auteurs. Hij is een meester in het uitlichten van het menselijk ongemak, menselijke fouten maar ook menselijke (veer)kracht en verbinding. Hij maakt van het gewone het bijzondere.

Conclusie van Britt-Marie was hier

Ik heb genoten van het boek! Ik ga dan ook zeker nog meer boeken van hem lezen. De volgende op mijn lijstje is ‘Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt‘. Wat mij betreft is ook Britt-Marie was hier een dikke aanrader!

Beoordeling