De Alchemist van Paulo Coelho stond al drie jaar op mijn leeslijst. Telkens kocht ik hem niet, want “veel boeken, zo weinig tijd!” Iedereen heeft wel eens dat moment dat je iets onder de €20 koopt en Bol.com zegt koop nog iets voor +/- €5 en betaal geen verzendkosten. En precies dit zorgde ervoor dat ik De Alchemist in het Engels kocht. Toen ik het boek eindelijk in handen had, wilde ik hem eigenlijk gewoon direct lezen. In een dag had ik hem uit, lees in deze recensie waarom.

De flaptekst

“De Andalusische schaapherder Santiago koestert van jongs af aan maar één wens: reizen, alle hoeken van de wereld onderzoeken en dan eindelijk te weten komen hoe deze in elkaar zit. Zijn dromen over een verborgen schat zetten hem aan tot een zoektocht. Na vele omzwervingen ontmoet hij in Egypte de alchemist. Deze beschikt niet alleen over grote spirituele wijsheid, hij kent ook de diepten van het hart waarin de laatste waarheden over onszelf verscholen liggen. Als nomaden dolen wij schijnbaar verloren door een eindeloze woestijn om ten slotte die plek te bereiken waar ook ons hart zich bevindt. De zoektocht naar een lotsbestemming kan gelezen worden als een ontwikkelingsroman, maar ook als een wonderlijke en vooral symbolische sleutel tot onze tijd. Een magische fabel met de diepe wijsheid van een klassiek sprookje.”

Mijn eerste indruk

Oh, wat mooi! De zinnen van Coelho zijn zo prachtig. Ze vloeien in elkaar over en in een paar zinnen voelt het alsof ik de hoofdpersoon ken. Wat is hier aan de hand? Ik wil meer lezen en vergeet mijn lunch.

Het verhaal

De Alchemist gaat over de jonge schapenherder Santiago. Santiago geniet van zijn leven en is dol op zijn schapen. Op een nacht krijgt hij een droom over een schat. De schat bevindt zich bij de piramides van Egypte. Hij heeft deze droom de nacht daarop weer. Hij wil weten wat zijn droom betekent en gaat naar een waarzegger. De waarzegger weet Santiago niet meer te vertellen dan hij al weet. Teleurgesteld gaat Santiago weg. Hij gaat op een bankje zitten bij een pleintje en begint te lezen in een boek dat hij nu wel uit zijn hoofd kent. Zijn leven is fijn maar zijn dromen doen hem verlangen naar meer. Op een dag besluit hij te zoeken naar de schat waar hij eerder van heeft gedroomd. Hij gaat een nieuwe weg tegemoet. Een leerzame weg waaruit hij veel nieuwe wijsheden zal halen.

Wat ik ervan vond

Santiago komt op veel plekken en ontmoet allerlei mensen die hem helpen om zijn droom waar te maken. Het hele verhaal gaat eigenlijk over het waarmaken van je dromen en nooit op te geven. Zelf vind ik dit een heel mooi onderwerp om over te lezen. Het boek leest enorm vlot en ik kon het echt niet wegleggen. Paulo Coelho schrijft op een beschrijvende manier zonder dat het saai wordt. Je hebt echt het gevoel dat je met Santiago meereist door de woestijn. Van te voren had ik het gevoel dat het boek moeilijk leesbaar zou zijn…“zware literatuur”, dacht ik, maar niet is minder waar. Het verhaal is goed opgebouwd waardoor je aandacht erbij blijft.

De conclusie van De alchemist

De Alchemist biedt de interessante formule van reizen, wijsheden, liefde, zelfkennis en fantasie. Dit zorgt samen met prachtige zinnen voor een aangename leeservaring. Ik kan dit boek echt aanraden. Ik had het boek veel eerder moeten kopen!

Beoordeling

Klassiekers! Je wilt ze toch niet missen?! De kleine blonde dood van Boudewijn Büch lag al letterlijk veertien jaar ongelezen in mijn kast. Een schande, ik weet het. Ik heb tegenwoordig de regel dat ik eerst drie oude boeken die ik nog niet heb gelezen moet lezen, voor ik wat nieuws koop. Beter voor de bankrekening (en het humeur van mijn vriend ?) en ook nog eens wat interessante variatie op Book Barista. Want tien jaar geleden kocht ik nu eenmaal andere boeken dan nu! Lees in deze recensie of het nu echt zo zonde is dat De kleine blonde dood 14 jaar ongelezen onder het stof lag.

De flaptekst

“In De kleine blonde dood vertelt de ik-figuur over het kortstondige leven van zijn zoontje. Mickey, het kind van hem en Mieke, een vijftien jaar oudere lerares Engels, zal zijn zesde verjaardag niet halen. Daarnaast haalt de ik-figuur herinneringen op aan zijn eigen, door de oorlog geestelijk misvormde vader. De kleine blonde dood is een hartverscheurend verhaal over verlies, verdriet en machteloosheid. Een monument voor een kleine, gestorven jongen.”

Mijn eerste indruk

Büch schrijft al vanaf de eerste bladzijde heel beschrijvend. Ik vind dit fijn, mits het niet saai wordt. Ik zie gelijk een klein jongetje voor me met een schooltas vol witte bammetjes en grote blauwe ogen die naar zijn vader opkijken. Mooi! Benieuwd naar de rest van het boek!

Het verhaal

Autobiografisch beschrijft Büch de relatie die hij had met zijn vader en de korte tijd waarin hij zelf de vaderrol vervulde. Büch senior was een Duitstalige jood die voor de oorlog naar Nederland vluchtte en daar trouwde met een Italiaanse emigrante. Tijdens de oorlog verrichtte hij heldendaden die hem veel onderscheidingen opleverden, maar na de bevrijding bleef hij zo door het verleden bezeten dat hij een ramp werd voor het gezin.

Wat ik ervan vond

In de eerste helft van de roman wordt die terreur van het onverwerkte verdriet door de oorlog beklemmend beschreven. Een schoolexcursie waarbij de jonge Boudewijn mogelijk een stap op Duitse bodem zou zetten brengt zijn vader tot razernij, een leerzaam uitje naar het Legermuseum wordt een ramp en zo zijn er meer momenten. Büch senior legt een schaduw over het gezin en neemt het hele gezin in zijn eigen verdriet mee. Geen pretje!

In De kleine blonde dood staan nogal wat moeizame zinnen en onnodige zijtakken. Dit zorgt ervoor dat het verhaal soms traag leest. Zonde!

De tweede helft gaat meer over Boudewijn en zijn zoontje Mickey. Hier wilt Büch het verhaal vertellen over zijn verhouding met zijn Engelse lerares en het kind dat daaruit voortkwam. Het jongetje dat op 5-jarige leeftijd aan een tumor overleed.

Van die twee door elkaar heen lopende verhalen is dat over de vader veruit het sterkst. Haat en compassie worden hier op een indrukwekkende manier met elkaar vermengd. Büch senior komt tot leven al blijft hij in veel opzichten een raadsel… In het verhaal over het zoontje Micky (de kleine blonde) komt Büch naar mijn mening niet verder dan de herinneringen van een trotse vader die woest is op zijn ex en moeder van zijn kind. Een vrouw die de homofilie van haar partner niet accepteert, zich in de alcohol stort en het kind tekort doet.

De conclusie van De kleine blonde dood

Het boek gaf me de hele tijd een verdrietig gevoel, maar ondanks dat wilde ik niet stoppen met lezen. Het verhaal heeft indruk op me gemaakt, maar de schrijfstijl van Büch vond ik vaak wat onprettig lezen. Ik ben blij dat ik het boek eindelijk gelezen heb. Maar vind het niet zo’n geweldig boek zoals vele anderen dat vinden.

Beoordeling

Sommige wereldberoemde boeken heb ik nog niet gelezen. The great Gatsby oftewel de De grote Gatsby van Fitzgerald is daar een van. Hoogtijd om daar verandering in te brengen dacht ik een paar weken terug. Lees in deze recensie of ik het boek een hoogtepunt uit het oeuvre van de schrijver F. Scott Fitzgerald vind.

De flaptekst

“Het boek ‘De grote Gatsby’ van F. Scott Fitzgerald gaat over Jay Gatsby. Zijn landgoed op Long Island zindert van de jonge mensen die drinken en dansen. Maar Gatsby, jong, knap en verschrikkelijk rijk, lijkt een eenling tussen de menigte. Hij gaat gebukt onder zijn verlangen naar de onbereikbare Daisy Buchanan.”

Mijn eerste indruk

Misschien lag mijn lat wat hoog. Gelukkig werden mijn verwachtingen op de eerste pagina waargemaakt. Het verhaal start namelijk met de zin “Wanneer je iemand bekritiseerd onthoud dan dat niet iedereen dezelfde voordelen in het leven heeft als jij.” Mooi en zeker waar. Helaas is dit tot bladzijde 20 ook het enige interessante dat er verteld wordt. Beetje saaie kost wel. Nu maar hopen dat dit gaat veranderen.

Het verhaal

The Great Gatsby is een verhaal over een aantal vrienden die een zomer in West Egg, vlakbij New York, beleven. De gebeurtenissen tijdens die zomer veranderen hen stuk voor stuk voorgoed. De ik-persoon in het boek is Nick Carraway. Hij komt tegenover de bombastische Jim Gatsby te wonen. In zijn enorme landhuis worden elke avond de meest extravagante feestjes gehouden. Gatsby is een man die omringd wordt door mysteries: was hij een Duitse spion in de Eerste Wereldoorlog? Heeft hij een man vermoord? Of is hij erfgenaam van een koninklijke Europese familie? Dit zijn vragen en vermoedens die hoofdpersoon Nick heeft, maar waarop hij gedurende het verhaal antwoord op krijgt van Gatsby zelf. De partyboy blijkt een hele arme achtergrond te hebben en van jongs af aan al bezig te zijn geweest om hogerop te komen.

Wat ik ervan vond

Ergens snap ik dat dit boek verplicht leesvoer op Amerikaanse high schools is en daarom welbekend bij elke Amerikaan. The Great Gatsby van F. Scott Fitzgerald biedt een goede kijk op het Amerika van de jaren ’20 en Fitzgerald schrijft over realistische personages. Ondanks dat kwam ik gewoon niet in het verhaal. Op de een of andere manier kon het me echt niet boeien! Ja, The Great Gatsby zit aardig in elkaar er zijn war goede plot twisten en de sfeer uit de jaren 20 is leuk. Maar al met al is het geen origineel verhaal. Het is gewoon een verhaal over een groep vrienden die elkaar gedurende enkele zomermaanden opzoeken, verliefd raken op de verkeerde personen en tragedies zien gebeuren waaraan ze zelf schuld hebben. Ik had er meer van verwacht.

De conclusie van The great Gatsby

The Great Gatsby van F. Scott Fitzgerald  is een vermakelijk boek, maar het is niet de klassieker die ik voor ogen had. Toch maar eens de film bekijken. Want de jaren twintig in Amerika intrigeren me normaal enorm!

Beoordeling